حوزه نجف و تحولات سیاسی - حزبی عراق در فاصله دو کودتا (14 ژوئیه 1958 - 8 فوریه 1963)

در پی کودتای 1952 افسران جوان در مصر دنیای اعراب درگیر یکسری بحران های متعدد شد که عراق نیز از این فضا متاثر گردید و درنهایت منجر به کودتای 14 ژوییه 1958 و اعلام جمهوری شد. باز شدن فضای سیاسی عراق موجب گردید که طیفی از احزاب و گروه های سیاسی اعم از کمونیست، ناسیونالیست، ناصریست و بعثی ها شروع به فعالیت و رقابت نمایند. پرسش اساسی این پژوهش عبارت است از اینکه؛ تغییر و تحولات ناشی از کنش ها و فعالیت های حکومت کودتا و همچنین احزاب و گروه های سیاسی چه تاثیری در فرازهای اصلی و رویکردهای راهبردی حوزه های علمیه و نهاد مرجعیت شیعه در فضای سیاسی عراق در فاصله دو کودتا (1963 - 1958) داشته است؟ بنا بر فرضیه این مقاله، رویکرد حوزه به رهبری آیت الله حکیم در این سال ها برمبنای عدم ورود به درگیری ها، جناح بندی ها و بازی های سیاسی بوده است ولی درعین حال در دفاع از حریم شریعت نیز حدومرزی نمی شناخته و از درگیر شدن با حاکمیت و احزابی که به دنبال اصلاحات غیردینی در جامعه عراق بودند ابایی نداشته است. تکفیر حزب کمونیست عراق و تقابل با دولت به خاطر تصویب قوانینی مخالف شریعت از آن جمله است این پژوهش با اتکای به اطلاعات موجود در منابع تاریخی و با رویکردی توصیفی - تحلیلی تلاش دارد به بررسی این موضوع بپردازد.