ارتقاء کیفیت زندگی مربوط به سلامت در نوجوانان مبتلا به اختلال بازی اینترنتی

پژوهش حاضر با هدف بررسی امکان ارتقاء کیفیت زندگی مربوط به سلامت نوجوانان مبتلا به اختلال بازی اینترنتی (IGD)، از طریق درمان این اختلال به وسیله ی اصلاح سوگیری توجه (ABM) انجام شد.

34 نوجوان مبتلا به IGD که 12-17 سال سن داشتند به صورت تصادفی در گروه آزمایش (16 = n) و کنترل (18 = n) گماشته شدند. گروه آزمایش ABM را دریافت کرد، در حالی که هیچ مداخله ای به گروه کنترل ارایه نشد. سوگیری توجه، شدت IGD و کیفیت زندگی مربوط به سلامت به ترتیب با استفاده از آزمون استروپ تغییریافته و پرسشنامه های اختلال بازی اینترنتی-20 (IGD-20) و KIDSCREEN-52 سنجیده شدند. داده های اندازه گیری های پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 2 ماهه با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه گیری های مکرر و آزمون حداقل اختلاف معنادار فیشر (LSD)، از طریق نرم افزار SPSS تحلیل شدند.

ABM به صورت موفقیت آمیز سوگیری توجه و شدت IGD را در گروه آزمایش کاهش و کیفیت زندگی مربوط به سلامت را در آن ها ارتقاء داد (0/05 > p). این تغییرات معنادار در پس آزمون و پیگیری 2 ماهه مشاهده شدند. در عین حال، هیچ تغییر معناداری در گروه کنترل رخ نداد (0/05 < p).

می توان نتیجه گرفت که ABM نه تنها شدت IGD را در نوجوانان کاهش داده، بلکه کیفیت زندگی مربوط به سلامت آن ها را نیز ارتقاء می دهد، هرچند پژوهش های بیشتر برای فهم مکانیزم های اثرات آن ضروری است.