سازه های متعارض دیاسپورا در کشورهای مبداء و مقصد

مهاجرین و جوامع  دیاسپورا به مثابه کارگزاران استراتژیک ، در سیاستهای کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه ، نقش مهمی را در سیاستگذاریهای اقتصادی و اجتماعی ، ایفاء می نمایند. تمامی مکاتب اقتصادی و سیاسی نیز بر تاثیر دوگانه مثبت و یا منفی مهاجرت و دیاسپورا بر اقتصاد و امنیت کشور مبداء و مقصد ، اجماع داشته و بنابراین مکاتب اقتصاد سیاسی در سالیان گذشته تحلیلهای متفاوت و بعضا متعارضی در در این خصوص داشته اند. از سویی مفاهیمی مانند دیاسپورا و یا جوامع دیاسپوریک در طول مفهوم مهاجرت نیز ، مورد توجه سیاستگذاران امنیتی قرار گرفته است که مهاجرین را از منظر تهدید / فرصت ، تحلیل نموده اند . فرضیه این مقاله بدین گونه بیان می گردد که حضور مهاجرین خارجی در کشورها دارای تبعات ایجابی و سلبی در حوزه امنیتی و اقتصادی می باشد و سیاستگذاری دیاسپورا در این زمینه می تواند ، موجد مزایای فراوانی در عرصه های مختلف گردد ، چرا که جامعه مهاجر به عنوان یک کارگزار توسعه در سطوح ملی/فروملی و زیر ملی ، شبکه سازان صلح برای جامعه میزبان (home land)  در جامعه مهمان (  host land) ،ارتقای نیروی کار ارزان و فعال در جامعه مقصد و البته موجد تعارضات در جوامع مهمان گردند. از ادبیات راهبردی بسیاری از نظریه ها و دستورکارهای سیاستی کشورهای توسعه یافته دنیا می توان عنوان نمود که  نحله های  مختلف سیاستگذاری در خصوص مهاجرین که در پیوند با رشد تجارت و اقتصاد کشور مبداء / مقصد باشند یکی از شقوق ، همانند سازی ، جداسازی ، همگرایی و حاشیه ای نمودن است و هیچ تصویری به غیر از این موارد برای کشورهای مهاجر پذیر متصور نیست. .  با این وصف تحقیق پیش رو با استعانت از منابع فراوان کتابخانه ای ، میدانی و رصد سیاستگذاری مهاجرت کشورهای توسعه یافته به شیوه ای تحلیلی توصیفی به مزایا و معایب جوامع دیاسپوریک در کشور مبداء و مقصد پرداخته و طبعا یا تبارشناسی جدیدی از مفهوم دیاسپورا به تبعات و کارکرد این نحله جامعه شناختی و آثار آن در جامعه مهمان می پردازد. مالا ، آنچه که مشخص است و وجه برجسته تحقیق حاضر می باشد این موضوع است که مهاجرت مهاجرین درهر نوع خود ، ژانوس وار و در بگیرنده عناصر تهدید/ فرصت زا برای حوزه های اقتصادی / اجتماعی در جوامع مقصد (host land)  می باشد.