اولویت بندی شاخصه های مبتنی بر کاهش آسیب پذیری مراکز حیاتی با استفاده از تحلیل شبکه ای
نمونه مطالعاتی : منطقه پنج شهر تهران
کشور ایران به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی که دارد، همواره در معرض سوانح طبیعی به خصوص زلزله قرار دارد. به همین علت، حفظ و مراقبت از ساختمانهای مهم و حیاتی در شهرها مورد توجه مدیران شهری هستند. در پژوهش حاضر، مراکز حیاتی منطقه 5 شهر تهران از لحاظ اولویتبندی کاهش آسیبپذیری، مورد ارزیابی قرارگرفتند و معیارهای موردبررسی شامل: بعد مکانی و بعد ساختار فیزیکی است. روش تحقیق پژوهش حاضر پیمایشی بوده و اطلاعات جمعآوری شده در ابتدا به صورت کتابخانه ای اسنادی و تهیه لایه های – اطلاعاتی از سازمان نقشهبرداری و بازدیدهای میدانی صورت پذیرفت. سپس با بهرهگیری از تکنیک دلفی متغیرها به صورت زوجی باهم مقایسه و امتیازدهی شدند، جامعه آماری این تحقیق را 20 نفر از خبرگان حوزه معماری، شهرسازی، برنامه ریزی شهری و مدیریت بحران تشکیل داده و افراد نمونه به صورت هدفمند انتخاب گردیدهاند، روایی محتوایی مدل و مولفه ها حاصل نظرات خبرگان است. در ادامه، با استفاده از روش تحلیل شبکهای (ANP) و برای وزندهی به شاخصها از نرم افزار SUPER DECISION بهره گرفتهشد. سپس با بهرهگیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و اعمال وزن به لایه های بعد مکانی منطقه، محدوده هایی که در معرض خطر قراردارند شناسایی، و مراکز با اهمیت حیاتی در این محدوده مشخص و از نظر آسیبپذیری پس از اعمال وزن، اولویتبندی شده و مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق بیانگر اقدامات پیشگیرانه، قبل از وقوع مخاطرات طبیعی، برای کاهش خسارات مالی و جانی در ساختمانهای حیاتی منطقه بوده، و از طرفی بیانگر استفاده از اصول معماری، شهرسازی و برنامه ریزی متناسب با مخاطرات به منظور کاهش آسیبهای سوانح طبیعی در ساختمانهای حیاتی منطقه در جهت رسیدن به مدیریت مطلوب شهری است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.