بررسی تاثیر هندسه پلان و انحنای بدنه ساختمان بر رفتار لرزه ای ساختمان های بلند دارای سازه هگزاگرید

شکل هندسی ساختمان، چه در پلان و چه در ارتفاع بر رفتار لرزه ای آن تاثیرگذار است. از سوی دیگر فرم بنا از منظر مسایل زیبایی شناختی و عملکرد ساختمان در معماری دارای اهمیت بسیار است. اگر بتوان فرم بنا را به گونه ای طراحی کرد که هم پاسخگوی ویژگی های معماری بنا باشد و هم از منظر رفتار لرزه ای عملکرد مطلوب تری را ارایه دهد، هر دو هدف یادشده همزمان تحقق خواهند یافت. تا کنون کمتر به تاثیر شکل هندسی ساختمان در پلان و بدنه بر رفتار لرزه ای آن پرداخته شده است. بنابراین در این مقاله سعی شد علاوه بر در نظر گرفتن محدودیت های معماری همچون مساحت هسته مرکزی و طبقات، ارتفاع بنا، پلان آزاد و عمق نور مناسب در طبقات، با در نظر گرفتن فرم های خاص در ارتفاع و پلان ساختمان، به بررسی رفتار لرزه ای آن پرداخته شود تا به فرم های مناسبی دست یافت که علاوه بر تامین نیازهای معماری و سازه ای بنا، موجب اقتصادی شدن طراحی شوند. برای این منظور ساختمان های 70 طبقه با سازه هگزاگرید با سه شکل دایره، پنج ضلعی و مثلث برای پلان و سه فرم استوانه ای، محدب و مقعر در ارتفاع، با سطح زبربنای کل یکسان بررسی شدند. پژوهش از نوع کمی است و مدل سازی فرم ها با استفاده از نرم افزار راینو و تحلیل مدل های سازه ای در نرم افزار سپ 2000 صورت گرفته است. براساس نتایج می توان گفت با کاهش تعداد اضلاع پلان در بدنه های محدب، وزن کل حدود 11 درصد و برش پایه حدود  10 درصد کاهش یافت، درحالی که با افزایش تعداد اضلاع پلان در بدنه های مقعر، از وزن کل حدود 5 درصد کاسته شد و مقدار برش پایه با افزایش یا کاهش تعداد اضلاع پلان، دچار تفاوت محسوسی نشد.