بررسی تاثیرمدل مراقبت مشارکتی برشدت ترس ازسقوط،دفعات وقوع آن در سالمندان

تعیین تاثیربکارگیری مدل مراقبت مشارکتی برشدت ترس ازسقوط، دفعات وقوع آن در سالمندان است.

این مطالعه پژوهشی،نیمه تجربی می باشد.نمونه ها 72 سالمندبامیانگین سن 7.47±71.34 مراجعه کننده به مراکزجامع خدمات سلامت شهراصفهان درسال98بودند،باروش نمونه گیری آسان انتخاب شدند.شرکت کنندگان به صورت تصادفی دردوگروه آزمون،مدت 12هفته دربرنامه مراقبت مشارکتی شرکت کردند،گروه کنترل دردوجلسه آموزشی60دقیقه ای شرکت کردند.جمع آوری داده هاباتکمیل پرسش نامه های اطلاعات دموگرافیک،استانداردسنجش نمره ترس ازسقوط، توسط سالمندان درسه مرحله قبل،بلافاصله وسه ماه بعدانجام شد.ازمعیارهای ورودسن 60 به بالا،نداشتن مشکل روان شناختی،عدم مشارکت درمطالعات قبلی،داشتن سابقه سقوط ومعیارهای خروج کاهش هوشیاری بعدازورودبه مطالعه،عدم تمایل جهت ادامه وفوت بود.تجزیه وتحلیل داده هاازنرم افزار SPSS نسخه 21 و آزمون های کای اسکویر،من ویتنی،tمستقل وآنالیزواریانس باتکرارمشاهدات انجام گردید.

نتایج نشان دادکه میانگین نمرات ترس از سقوط،در گروه آزمون بین سه زمان اختلاف معنادار داشت (05/0  <P). آزمون تعقیبی LSD نشان داد که درگروه آزمون میانگین نمره ترس ازسقوط بلافاصله بعد ازمداخله به طورمعناداری کمتر از قبل ازمداخله وسه ماه بعدازمداخله کمترازبلافاصله بعدازمداخله بود (001/0  <p).

مطابق نتایج اجرای مدل مراقبت مشارکتی باعث کاهش ترس وپیشگیری از سقوط سالمندان شد، لذاتوصیه می شود از این الگوجهت آموزش بیماران و خانواده های آنها استفاده شود.