تغییرات ظرفیت فتوسنتزی گیاهچه های برخی جمعیت های گوجه فرنگی در تنش خشکی

به منظور ارزیابی اثر تنش خشکی بر ظرفیت فتوسنتزی 17 جمعیت و دو دورگه تجاری گوجه فرنگی، آبیاری گیاهان در مرحله 5-4 برگی و در محیط کشت کوکوپیت: خاک: پرلیت (1:2:1) قطع و روند تغییرات ظرفیت فتوسنتزی طی هفت روز پس از قطع آبیاری (تا زمان خشک شدن گیاهان) توسط تست OJIP سنجیده شد. نتایج نشان داد که مقادیر شاخص های حداکثر فلیورسانس متغیر نسبی (FM/F0)، انتقال الکترون به ازای هر مرکز واکنش (ET0/RC)، حداکثر کارایی کوانتومی فتوسیستم II (FV/FM یا FP0) و شاخص عملکرد بر اساس جذب (PIabs) در گیاهان تحت تنش خشکی کاهش، و شاخص های میزان جذب نور به ازای هر مرکز واکنش (ABS/RC)، میزان گرفتن الکترون (TR0/RC) و انرژی اتلاف شده به ازای هر مرکز واکنش (DI0/RC) در آن ها افزایش یافتند. مقادیر کاهش و افزایش در جمعیت ها و دورگه های مختلف متفاوت بود که نشان دهنده تفاوت در سطوح تحمل خشکی در گیاهان مختلف مورد بررسی است. نتایج همچنین نشان داد که گیاهان متحمل تر تفاوت کمتری در مقادیر شاخص ها با گیاهان شاهد خود داشتند. نتایج این مطالعه کمک می کند تا ارتباط بین پاسخ فراسنجه های مرتبط با سلامت دستگاه فتوسنتزی به خشکی  را یافته و مبانی نظری برای بهبود تحمل گوجه فرنگی به شرایط آب و هوایی خشک ارایه داده شود.