اثر منبع و سطح منگنز، روی و مس بر عملکرد جوجه گوشتی با استفاده از روش مدیریت تصمیم گیری چند شاخصی

این تحقیق به منظور بررسی اثر منبع و سطح استفاده از عناصر منگنز، روی و مس بر عملکرد رشد سویه تجاری جوجه گوشتی کاب 500 با استفاده از طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار، 4 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی انجام شد. جوجه ها در طول دوره پرورش در شرایط یکسان نگهداری شدند. جهت انتخاب بهترین تیمار و تصمیم گیری در مورد منبع و سطح عناصر منگنز، روی و مس از روش مدیریت تصمیم گیری چند شاخصی استفاده شد. بر اساس رتبه بندی بدست آمده، تیمار حاوی عناصر منگنز، روی و مس به شکل آلی با منشا داخلی و تامین 100 درصد نیاز، دارای بالاترین نمرات در مقایسه با سایر گروه ها بود. تیمار دارای عناصر منگنز، روی و مس به فرم آلی خارجی و 50 درصد نیاز و تیمار شاهد منفی، ضعیف ترین عملکرد را نشان دادند. بر اساس نتایج حاصل می توان استفاده از فرم آلی داخلی عناصر منگنز، روی و مس را به عنوان راه کاری جهت تامین نیاز جوجه‏ های گوشتی به منظور افزایش عملکرد رشد و کاهش نیاز به واردات این عناصر به شکل آلی خارجی، توصیه نمود.