بررسی اثرات ناشی از قرار گرفتن در معرض صدای سفید یکنواخت بر میزان بیان ژن SLC26A4 در حلزون گوش موش صحرایی نر

آسیب غیرقابل برگشت در گوش داخلی به NIHL شناخته می شود. مواجهه با صدای بیش از حد، می تواند بیان ژن های ملکول های درگیر در پیشرفت NIHL را تحت تاثیر قرار دهد. ژن SLC26A4 یا همان PDS، مسیول ایجاد ناشنوایی سندرومیک و غیرسندرومیک است و بر روی جایگاه DFNB قرار دارد. هدف این مطالعه، بررسی میزان بیان ژن مورد نظر در اثر تماس با صدای سفید یکنواخت است.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه تجربی، 10 سر رت نر ویستار سالم به گروه مواجهه (6=n) و گروه کنترل (4=n) تقسیم شدند. گروه مواجهه در اتاقک های صوتی بازآوا در تماس با صدای سفید یکنواخت dB5±110 days, SPL=6hr/day, 8 قرار گرفتند. نمونه گیری از حلزون گوش یک ساعت (5=n)  و یک هفته (  5=n) پس از قطع مواجهه انجام شد و سپس استخراج RNA، سنتز cDNA و آنالیز Real-Time PCR صورت گرفتند. علاوه بر این آنالیزهای هیستولوژیک نیز انجام شد. نتایج با آزمون آماری One-Way ANOVA (فاصله اطمینان 95درصد) بررسی شدند.

یافته ها: 

در هر دو نقطه زمانی یک ساعت و یک هفته بعد از مواجهه، بیان ژن SLC26A4 به طور معناداری کاهش یافت (P-value به ترتیب 0005/0 و 0003/0). Fold change در مقایسه با گروه نرمال (=1) به ترتیب 0733/0 و 00712/0 محاسبه شد. تصاویر هیستولوژیک آسیب های جدی به حلزون گوش را نشان دادند.

انتظار می رود در صورت مداومت مواجهه با صدای عمدی و متعاقبا  کاهش بیان SLC26A4 در حلزون گوش در قطع تماس های طولانی تر و عدم بازگشت آن به سطح پایه خود، منجر به بروز ناشنوایی حسی-عصبی شود.