مقایسه کارایی فرآیندهای فتوکاتالیستی و فتولیز ازناسیون در تجزیه آنتی بیوتیک های سولفانامید از محلول آبی

مهم ترین علت بررسی آلاینده های نوظهور از جمله آنتی بیوتیک ها در مطالعه حاضر به سبب مقاومت آن ها به تجزیه بیولوژیکی است. هدف از این تحقیق، تجزیه آنتی بیوتیک های سولفانامید از محیط های آبی با مقایسه نمودن کارایی دو فرایند فوتوکاتالیستی و فتولیز ازناسیون است.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه آزمایشات در فاز ناپیوسته انجام شدند. اثر پارامترهای اجرایی شامل pH، غلظت اولیه آنتی بیوتیک، غلظت ازن، زمان تماس و غلظت کاتالیست TiO2 بر روی تجزیه آنتی بیوتیک های سولفانامید بررسی شد. مشخصات کاتالیست دی اکسید تیتانیوم با تکنیک های FTIR,XRD, SEM, EDX مورد آنالیز قرار گرفت. غلظت آنتی بیوتیک ها توسط دستگاه آنالیزور HPLC مجهز به دتکتور UV در طول موج 270 نانومتر اندازه گیری شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد بالاترین درصد حذف سولفانامیدها درشرایط بهینه، 5= pH، غلظت اولیه آنتی بیوتیک ها 10 میلی گرم بر لیتر، غلظت ازن 22/0 گرم بر ساعت، غلظت کاتالیست 1 گرم بر لیتر به ترتیب در فرایندهای فتوکاتالیستی و فتولیز ازناسیون 1/92 و 100 درص حاصل شد. محصولات واسطه تولیدی در این شرایط شامل اسیدهای استیک، بوتیریک و محصولاتی با وزن مولکولی پایین بوده است. راندمان حذف TOC سولفانامیدها 80 و 6/79 درصد به دست آمد.

نتایج نشان داد سرعت واکنش فتولیز ازناسیون در حذف سولفانامیدها، 6/2 برابر بیش تر از فرایند فوتوکاتالیستی است.