شواهد سرولوژیکی و عوامل خطر عفونت توکسوپلاسما گوندی در گرگان همراه با مروری به مطالعات اخیر در استان گلستان

توکسوپلاسما گوندی از شایع ترین انگل ها بین انسان و سایر مهره داران در سرتاسر دنیاست. هدف از مطالعه حاضر بررسی وضعیت شیوع سرمی عفونت توکسوپلاسما گوندی و عوامل خطر مرتبط با آن در افراد مراجعه کننده به آزمایشگاه مرجع شهر گرگان و همچنین مروری بر مطالعات انجام شده درخصوص عفونت توکسوپلاسمایی در این استان بود.

مواد و روش ها: 

مطالعه توصیفی مقطعی حاضر بر روی 551 نمونه خون افراد مراجعه کننده به آزمایشگاه مرجع شهر گرگان از بهمن 95 تا تیر 96 انجام شد. آزمایش الایزا جهت بررسی وجود آنتی بادی IgG و IgM ضد توکسوپلاسما انجام گرفت. نتایج همراه  اطلاعات پرسشنامه ها، با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها:

 شیوع کلی عفونت توکسوپلاسما 5/63 درصد (350 از 551 نفر) به دست آمد. به صورتی که 306 نفر (5/55 درصد) IgG و 12 نفر (17/2 درصد) IgM و 32 نفر (8/5 درصد) هر دو آنتی بادی ضدتوکسوپلاسما را داشتند. ارتباط معنی داری بین عفونت توکسوپلاسما با سن و سابقه تماس با خاک مشاهده شد (05/0<p). اما بین شیوع عفونت با فاکتورهایی چون جنس، محل سکونت، تحصیلات، شغل،...ارتباط معنی داری به دست نیامد (05/0>p).

نتایج این مطالعه نشان دهنده آلودگی حدود دو سوم افراد مراجعه کننده به آزمایشگاه مرجع شهر گرگان به عفونت توکسوپلاسما بود. به عبارتی درصد فراوانی از افراد مراجعه کننده با انگل توکسوپلاسما مواجه داشتند که با افزایش سن به عنوان یک عامل خطر، میزان سرم مثبت بودن آن ها، افزایش می یابد. شیوع سرمی بالای این عفونت، حاکی از مناسب بودن شرایط برقراری چرخه زندگی انگل در این استان می باشد. لذا اقدامات پیشگیرانه در سطح جامعه به ویژه گروه های پرخطر بسیار ضروری است.