ارتباط بین سلامت معنوی و اثرات سوگ در خانواده متوفیان ناشی از کووید-19 در شهر مشهد-1399

بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19) یک بیماری عفونی است که در آن، 5-1درصد موارد ابتلا منجر به مرگ می شود. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین سلامت معنوی و اثرات سوگ در خانواده متوفیان ناشی از کووید-19 انجام شد.

مواد و روش ها:

 این مطالعه مقطعی بر روی 312 نفر از اعضای خانواده متوفیان به علت کووید-19 در فاصله فروردین تا شهریور ماه سال 1399 در شهر مشهد انجام شد. نمونه گیری به صورت غیرتصادفی بود. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه تجربه سوگ (GEQ-34) بارت و اسکات و پرسشنامه سلامت معنوی پولوتزین و الیسون به صورت آنلاین جمع آوری شد. داده ها با آزمون توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها:

 از 7 بعد تجربه سوگ، براساس نمره استاندارد شده، بیش ترین نمره مربوط به بعد بدنامی یا استیگما (54/0±89/3)، سپس بعد تلاش برای توجیه و کنار آمدن با فقدان متوفی (43/0±49/3) و بعد از آن بعد قضاوت شخص یا دیگران در مورد دلیل فوت (37/0±23/3) بود. بیش ترین ارتباط سلامت معنوی بر کاهش آثار سوگ به ترتیب در ابعاد خجالت و شرمندگی (593/0- =r)، احساس گناه (566/0- =r) و احساس ترک شدن (535/0- =r) بود.

تجربه سوگ نابهنجار در خانواده متوفیان ناشی از کووید-19 شایع بود و این اختلال می تواند بر سلامت جسمی، اجتماعی و عملکرد فرد تاثیر منفی داشته باشد، بایستی از طریق حمایت اجتماعی و تقویت سلامت معنوی در کاهش آثار سوگ بازماندگان تلاش نمود.