بررسی وضعیت ترجمان دانش ازدیدگاه تعدادی از اعضای هیات علمی دانشکده علوم پزشکی مشهد

یکی از مهمترین بخش های انتقال دانش در حوزه دانش پژوهشی، ترجمان یافته های پژوهشی به زبان مخاطبان و ذینفعان می باشد. ترجمان دانش به عنوان روشی جهت استفاده کاربردی از دانش نظری تولید شده توسط دانشگاه ها جهت بهبودفرایندهای آموزشی و تصمیم گیری مبتنی بر شواهد است. این تحقیق به بررسی وضعیت ترجمان دانش در بین اعضای هییت علمی پرداخته است.

جمعیت مورد مطالعه، اعضای هیات علمی دانشکده علوم پزشکی مشهد  بودند که در نیمسال 99-98 به عنوان عضو هیات علمی مشغول به کار بودند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ترجمان دانش بود که توسط کمیته ترجمان دانش دانشگاه علوم پزشکی تهران تدوین و تایید اعتبار شده است و مجددا جهت این تحقیق روایی و پایایی آن تایید گردید و با مراجعه حضوری به دانشکده علوم پزشکی مشهد و بیمارستان های وابسته، ابزار پژوهش در بین اعضای هیات علمی توزیع و در زمان مقرر جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

در مقایسه میانگین کل هر یک از مجموعه عوامل موثر در ترجمان دانش، بیشترین میانگین(3.22) مربوط به عامل » تغییر رفتار تصمیم گیرندگان یا حصول نتایج کاربردی بواسطه نتایج پژوهش ها « و کمترین میزان میانگین (3.05) مربوط به عامل » تولید شواهد قابل استفاده در تصمیم گیری ها« بوده است. میانگین سایر عوامل موثر در ترجمان دانش عددی بین (3.05) و (3.22) بود.

هرچند در برخی از زیرعامل های حوزه های یاد شده از مطلوبیت لازم برخوردار بوده اند، لکن در مجموع و بطور کلی هیچکدام از این عوامل تشکیل دهنده انتقال دانش در وضعیت مطلوب نبودند.