بهینه یابی استخراج پکتین از ضایعات سیب درختی به روش سطح-پاسخ

پکتین هتروپلی ساکارید و جزء ساختاری مهم دیواره سلولی گیاهان است که به طور گسترده ای به عنوان عامل ژل دهنده و پایدار کننده در صنایع غذایی استفاده می شود. این پژوهش با هدف بهینه یابی و ارزیابی کمی و کیفی استخراج پکتین از تفاله سیب درختی به روش هیدرولیز اسیدی در دمای بالا به عنوان روش سنتی از عمده ترین ضایعات صنایع تبدیلی کشور انجام گرفت. راندمان استخراج در دامنه pH 5/1 تا 2، زمان 60 تا 90 دقیقه و دمای 75 تا 90 درجه سانتیگراد با استفاده از روش سطح-پاسخ  (RSM) و طرح مربع مرکزی بهینه یابی شد. همچنین درجه استریفیکاسیون، مقدار اسید گالاکتورونیک، وزن معادل، محتوای متوکسیل، فعالیت و پایداری امولسیفایری و ظرفیت نگهداری آب و روغن پکتین تفاله سیب در شرایط بهینه تعیین گردید. نتایج نشان داد که در روش سنتی استخراج درpH 5/1، دمای 90 درجه سانتیگراد و زمان 90 دقیقه حداکثر بازده استخراج (83/8 %) مشاهده گردید. تحت شرایط بهینه استخراج (90 دقیقه، دمای 90 درجه سانتیگراد و pH 5/1)، پکتین با درجه استریفیکاسیون 54% و اسید گالاکتورونیک 68 mg/g حاصل گردید. وزن معادل، محتوای متوکسیل، فعالیت امولسیفایری و ظرفیت نگهداری آب پکتین تفاله سیب استحصالی نیز به ترتیب 916، 9/8%، 8/55%، 4 بدست آمد. نتایج نشان داد با تغییر شرایط استخراج می توان به پکتین با ویژگی های متفاوت فیزیکوشیمیایی دست یافت. همچنین، پکتین حاصل به روش سنتی از فعالیت امولسیفایری و پایدارکنندگی بسیار خوبی برخوردار است که می تواند در فرمولاسیون انواع محصولات امولسیونی مورد استفاده قرار گیرد.