مدلسازی محدوده آلایندگی 10PM انتشاریافته از بزرگراه های میبد اردکان و اردکان نائین و ارزیابی ریسک سلامت ساکنین اطراف آن ها به کمک مدل های IVE و AERMOD

آلودگی هوا به عنوان یک عنصر فراساختاری در سیستم حمل و نقل شهری به عنوان یک شاخص مهم در سلامت زندگی انسان ها در نظر گرفته می شود. بنابراین هدف از انجام این پژوهش، بررسی محدوده آلایندگی 10PM انتشار یافته از دو بزرگراه اصلی شهرستان اردکان و تعیین سهم این بزرگراه ها در ایجاد ریسک سلامت ساکنین اطراف آنان در اثر مواجهه با این آلاینده به روش مدلسازی است.

این پژوهش به صورت توصیفی، تحلیلی و مقطعی برای دو بزرگراه میبد اردکان و اردکان نایین صورت گرفت. برای تخمین نرخ انتشار در چهار فصل سال، پراکندگی و مواجهه 24 ساعته و سالانه با 10PM از دو مدل IVE و AERMOD استفاده شد. اطلاعات مورد نیاز برای اجرای مدل ها با آماربرداری از طریق مشاهده، اطلاعات مرکز تحقیقات نیروی انتظامی و مرکز تحقیقات هواشناسی استان یزد جمع آوری گردید. با تعیین شش گروه مواجهه با 10PM در محدوده آلایندگی این دو بزرگراه، ارزیابی ریسک سلامت با استفاده از روابط پیشنهادی USEPA انجام شد.

در چهار فصل سال، میانگین و حداکثر غلظت محیطی 10PM از بزرگراه میبد اردکان بیشتر از بزرگراه اردکان نایین پیش بینی شد. هرچند حداقل غلظت های 24 ساعته و سالانه پراکندگی 10PM  بزرگراه اردکان نایین کمتر از میبد اردکان بود اما محدوده آلایندگی این بزرگراه بیشتر پیش بینی شد. در بین شش گروه مواجهه با 10PM در کلیه بازده های زمانی، بیشترین مواجهه مربوط به پلیس راه اردکان نایین و کمترین مربوط  به ساکنین پارک شهید پایدار  بود. ریسک سرطانی و غیرسرطانی مواجهه با 10PM در کلیه گروه ها و رده های سنی قابل قبول تخمین زده شد.

با روش مدلسازی مورد استفاده، سهم دو بزرگراه مورد بررسی در ایجاد ریسک سلامتی ساکنین اطراف در محدوده قابل قبول پیش ‫بینی شد.