راهبرد بهره برداری بهینه از انرژی های فسیلی در توسعه استان های مرزی (مطالعه موردی: استان ایلام)

با در نظر گرفتن موقعیت ژیوپلتیکی و ژیوکالچر ایران و بویژه با وجود منابع و ذخایر طبیعی موجود در بیشتر استانهای مرزی، اهمیت ژیواکونومیک و استراتژیک این مناطق را افزون نموده و بر مسئولیت دولت و نظام ایران مبنی بر تامل بیش از پیش جهت توجه به توسعه همه جانبه در این استانها تاکید دارد. ازجمله می توان به استانهای غربی اشاره نمود که پهنه وسیعی را از غرب تاجنوب کشور را شامل می شوند . استان ایلام که از جمله استانهای دارای بیشترین ذخایر انرژی فسیلی در سطح کشور می باشد ، متاثر از موقعیت جغرافیایی به عنوان یک استان محروم به شمار رفته در حالی که یکی از راهکارهای برون رفت این استان از عدم توسعه یافتگی ، مدیریت بکارگیری انرژی های فسیلی اسن . در این زمینه تحقیق حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و کاربردی به راهبرد اثر بخشی بکارگیری انرژی های فسیلی در توسعه شهرستان های استان ایلام پرداخته است . در راستای بررسی اثر بخشی بکارگیری سوخت های فسیلی در توسعه استان ایلام و بر مبنای مدل تاپسیس ، نتایج نشان داد که شهرستان ملکشاهی با 17/16 درصد ، شهرستان دهلران با 74/12 درصد ، شهرستان سیروان با 03/11 درصدو شهرستان های ایلام و ایوان هر کدام با 08/10 درصد از جمله شهرستان هایی می باشند که توسعه انرژیهای فسیلی در محدوده آن ها و سطح استان می تواند توسعه این شهرستان ها را به همراه داشته باشد ، در زمینه سایر شهرستان ها نیز توسعه انرژی های فسیلی نقشی در توسعه آن ها نخواهد داشت.