بررسی تاثیر آموزش گروهی بر میزان آگاهی، نگرش و آمادگی کارکنان بهداشت و درمان نیروی انتظامی از بیوتروریسم

استفاده رو به رشد تسلیحات پیچیده در دنیای مدرن، باعث شده شناخت علل تروریسم به ویژه بیوتروریسم و روش های پیشگیری و مقابله با آن در اولویت قرار گیرد.

این مطالعه با هدف بررسی اثر مداخله ی آموزش گروهی بر آگاهی، نگرش و آمادگی کارکنان بهداشت درمان ناجا نسبت به حملات بیوتروریسم انجام شد.

این پژوهش به روش نیمه تجربی در سال 1398 انجام گرفت. جامعه مورد مطالعه شامل تمامی کارکنان معاونت بهداشت و درمان نیروی انتظامی استان اصفهان (60 نفر) بود. حجم نمونه در گروه آزمون (30 نفر) و کنترل (30 نفر) بودند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه 29 گویه ای آگاهی و نگرش و آمادگی مقابله با بیوتروریسم که توسط حمزه پور و خواجه نصیری در سال 1394 طراحی شد، استفاده گردید. آموزش شامل سبب شناسی، تشخیص و مداخله در حملات بیوترویسم در قالب کارگاه 8 ساعته بود. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، تحلیل کوواریانس چند متغیره به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد.

میانگین نمره آگاهی نگرش و آمادگی در دو گروه آزمون و کنترل قبل از مداخله تفاوت آماری معنی داری نداشت (0/5P>). میانگین نمره آگاهی (1/35±5/13)، نگرش (0/61±3/29) و آمادگی (1/75 ±6/23) مقابله با بیوتروریسم در شرکت کنندگان قبل از مداخله در گروه آزمون در سطح متوسط بوده و بعد از آن به ترتیب به (0/97±6/93) (0/51±4/13) و (2/50±10/26) بهبود یافته و این اختلاف معنی دار بود (0/05P<). ضریب اتای آموزش گروهی برای آگاهی کارکنان 0/463، نگرش کارکنان 0/322 و آمادگی کارکنان 0/413 درباره بیوتروریسم بود. متغیرهای جمعیت شناختی (سن، جنس، تحصیلات و سابقه کار) با هیچ کدام از متغیرهای پژوهش ارتباط معنی داری نداشت (0/05>P).

نتایج پژوهش نشان داد که آموزش گروهی می تواند موجب بهبود آگاهی، نگرش و آمادگی کارکنان گردد. به روز بودن اطلاعات و آمادگی مقابله با بیوتروریسم برای پرسنل بهداشتی درمانی نیروی انتظامی به عنوان خط اول مقابله ضروری است.