اثر کوئرستین بر کیفیت بافت و عملکرد تخمدان اتوگرفت موش

 آسیب ایسکمی-ریپرفیوژن و به دنبال آن تولید رادیکال های آزاد اکسیژن و استرس اکسیداتیو از محدودیت های اصلی پیوند بافت تخمدان به شمار می روند. هدف بررسی اثر کویرستین به عنوان یک آنتی اکسیدان بر کیفیت تخمدان های اتوگرفت موش بود.

36 موش ماده نژاد NMRI به سه گروه کنترل، اتوگرفت و اتوگرفت + کویرستین (50 میلی گرم بر کیلوگرم در روز) تقسیم شدند. تیمار 1 روز قبل تا 7 روز پس از پیوند انجام شد و 28 روز بعد، تخمدان ها برای ارزیابی های استریولوژیک خارج شدند. نمونه های سرمی در روزهای 7 و 28 بعد از پیوند برای اندازه گیری سطح مالون دی آلدیید، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، استرادیول و پروژسترون جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از روش آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی و در سطح معنی داری 0/05>p تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: 

میانگین حجم کل تخمدان، حجم کورتکس و حجم مدولا، میانگین تعداد انواع مختلف فولیکول ها (0/001<p)، سطح استرادیول (0/05<p)، پروژسترون (0/001<p) و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل (0/01<p) و میزان بازگشت سیکل استروس (0/001<p) در گروه اتوگرفت نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری یافت؛ در حالی که پارامترهای ذکر شده در گروه اتوگرفت + کویرستین نسبت به گروه اتوگرفت افزایش معنی داری یافت (0/01<p). افزایش معنی داری در سطح مالون دی آلدیید در روزهای 7 (0/001<p) و 28 (0/01<p) پس از پیوند در گروه اتوگرفت نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. این پارامتر در گروه اتوگرفت + کویرستین، در حد گروه کنترل جبران شد.

نتیجه گیری:

 نتایج این مطالعه نشان داد که کویرستین می تواند کیفیت بافت و عملکرد تخمدان های اتوگرفت موش را بهبود بخشد.