اثربخشی آموزش مبتنی بر کیفیت زندگی با جهت گیری اسلامی بر خودکارآمدی و شادکامی دانش آموزان

دانش‌آموزان سرمایه‌های عظیم کشور هستند و تاثیری شگرف در آینده کشور دارند. توجه به عوامل موثر بر سلامت روان آنها ازجمله شادکامی و خودکارآمدی از اهمیت زیادی برخوردار است. این پژوهش باهدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر کیفیت‌زندگی، با جهت‌گیری اسلامی بر شادکامی و خودکارآمدی دانش‌آموزان دختر دبیرستان‌های مقطع متوسطه دوم بروجن انجام‌ شد. در این پژوهش، که از نوع نیمه‌تجربی بود، جامعه آماری 1270 نفر از دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان بروجن بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی، 36 دانش‌آموز انتخاب و به‌ روش جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به‌طور برابر قرار گرفتند. گروه آزمایش در طی ده جلسه 90 دقیقه‌ای، تحت آموزش کیفیت زندگی اسلامی IS-QOLT  قرار گرفت. اندازه‌گیری‌ها در مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری انجام شد. ابزارهای اندازه‌گیری، شامل پرسش‌نامه شادکامی آکسفورد (OHI) و مقیاس خودکارآمدی (SGSES) بود. نتایج نشان ‌داد آموزش مبتنی بر کیفیت زندگی با جهت‌گیری اسلامی، اثر معنادار برافزایش شادکامی و خودکارآمدی گروه آزمایش داشته است. براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان گفت افزودن بعد معنویت، به‌ویژه در سایه مذهب، با نگاهی کل‌گرایانه و یکپارچه نسبت به انسان، می‌تواند به اثربخشی مداخلات، به‌ویژه در حوزه روان‌شناسی مثبت‌نگر کمک کند.