تاثیر اکسید روی فعال شده بر تغییرات سرمی اینترلوکین 6، عامل نکروزه کننده تومورآلفا و اوکلودنس 1 ‏در مرغ مادر گوشتی

این پژوهش با هدف مطالعه تاثیر ویژگی های فیزیکی اکسید روی بر تغییرات سرمی اینترلوکین 6، عامل نکروزه کننده تومورآلفا و اوکلودنس 1 در مرغ مادر گوشتی انجام شد. برای انجام این پژوهش از 200 قطعه مرغ مادر سویه راس 308، در سن 54 هفتگی، در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار، 5 تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. در این پژوهش، دو سطح روی (70 و 100 میلی گرم در کیلوگرم جیره) و دو نوع منبع اکسید روی (اکسید روی معمولی و اکسید روی فعال شده) استفاده شد. عملکرد تولیدی پرنده ها و در پایان آزمایش غلظت اینترلوکین 6 (IL-6) ، عامل نکروزه کننده تومورآلفا (TNFα)  و اوکلودنس1 (ZO-1)  در سرم خون، مورد سنجش قرار گرفت. تامین 70 میلی گرم روی در کیلوگرم جیره در هر دو شکل ساده و فعال شده خود، غلظت TNFαو ZO-1 را افزایش داد (01/0<p). در مقابل افزودن 100 میلی گرم اکسید روی از هر دو منبع موجب کاهش فاکتورهای پیش التهابی و کاهش غلظت ZO-1 در خون شد (01/0<p). نتایج این پژوهش نشان داد غلظت فاکتورهای التهابی و غلظت پروتئین های اتصالات محکم سرم خون در مرغ های مادر که احتمالا به دلیل مصرف یک وعده خوراک در روز در معرض التهاب روده هستند با مصرف سطوح بالاتر روی کاهش می یابد و تغییر فاکتورهای التهابی و مقدار پروتئین های اتصالات محکم نیز در یک راستا بودند. مصرف 100 میلی گرم اکسید روی فعال نسبت به 70 میلی گرم موجب کاهشIL-6  شد (01/0<p). بنابر این چنین نتیجه گیری می شود که تغییر ویژگی های فیزیکی، عملکرد اکسید روی را بهبود بخشیده است.