تاملی بر ویژگی های اساسی مولفه های کلاس درس رهایی بخش در آموزش عالی

یکی از مهم ترین هدف های آموزش رهایی بخش، پرورش انسان های مسیول، نقاد و مشارکت جوست. هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی های کلاس درس رهایی بخش و نسبت آن با کلاس های درس آموزش عالی ایران بود. لذا،  با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و با رجوع به نظریه های انتقادی و پژوهش های مرتبط با آموزش عالی ایران، در پی پاسخگویی به این سوال بود که ویژگی های کلاس های درس رهایی بخش چیست و چه نسبتی با کلاس های درس آموزش عالی ایران دارد؟ یافته ها نشان داد که هدف آموزش رهایی بخش توسعه دموکراسی و خلق یک انسان جدید است. بر این اساس، استاد سیاستمدار و تسهیل گر یادگیری و دانشجو نیز سوال محور و تردیدمحور است. در این زمینه در محتوای آموزشی بر جست وجوگری و دیدن شقوق مختلف موضوع تاکید می شود و روش تدریس نیز مبتنی بر رابطه شریک یاددهی و یادگیری و گفت وگو خواهد بود. بر همین مبنا، فضای کلاس درس رهایی بخش فرصت هایی را برای تمرین و توسعه کنش های دموکراتیک دانشجویان فراهم می آورد. اما آنچه از سنجش نسبت کلاس های درس آموزش عالی ایران با ویژگی های رهایی بخش به دست آمد، این بود که با این ویژگی ها نسبتی ندارد، کلاس های درس آموزش عالی ایران غیرمشارکتی و اقتدارگراست، استادان به ایجاد رابطه با دانشجویان تمایلی ندارند، دانشجویان از آموزش رهایی بخش تجربه ای ندارند، محتوای کلاس ها حافظه محور و کمی گر است، فضای درس غیرانگیزشی و سلسله مراتبی و تدریس نیز به صورت یکطرفه انجام می شود.