بررسی رابطه کارکردهایی اجرایی و سبک های مقابله با تنیدگی با اضطراب امتحان دانش آموزان

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه کارکردهایی اجرایی و سبک‌های مقابله با تنیدگی با اضطراب امتحان دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهرستان بافق انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری آن تمامی دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه شهرستان بافق در سال تحصیلی 96-1395 بود که از این جامعه آماری 270 نفر به روش نمونه گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای و بر مبنای فرمول کوکران با درصد خطای 0/05 از تعداد 700 نفر انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون، مقیاس نارسایی‌ها در کنش وری اجرایی و پرسشنامه سبک‌های مقابله با موقعیت های استرس زا استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه در spss-18 انجام شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که ارتباط معناداری بین همه مولفه‌های کارکردهای اجرایی و سبک های مقابله با تنیدگی (سبک هیجان مدار و سبک اجتناب مدار) با اضطراب امتحان دانش‌آموزان وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که مولفه‌های خودسازمان‌دهی/ حل مسئله و خود مدیریتی زمان به ترتیب 0/24 و 0/12 درصد واریانس نمرات اضطراب امتحان دانش آموزان را پیش‌بینی می‌کند؛ نتایج همچنین نشان داد که 0/27 و 0/06- درصد واریانس نمرات اضطراب امتحان دانش آموزان از طریق سبک هیجان مدار و سبک مسئله مدار، قابل تبیین است. طبق یافته های به‌دست‌آمده می توان گفت که کارکردهایی اجرایی و سبک‌های مقابله با تنیدگی، پیش‌بینی کننده‌های مهمی برای اضطراب امتحان دانش آموزان هستند، بنابراین باید با آموزش های مناسب، کارکردهایی اجرایی و سبک‌های مقابله با تنیدگی را در دانش‌آموزان بهبود بخشید تا اضطراب امتحان کمتری مشاهده شود.