تحلیل رمان«وصیت نامه فرانسوی» اندره مکین بر اساس نظریه منطق چندصدایی باختین

اهمیت عنصر گفتگو در داستان و جایگاه ویژه آن بر اساس  نظریه گفتمان باختین ، ضرورت دقت و تفکر در کاربرد این مولفه در رمان را دو چندان کرده و به نقش پررنگ آن در پرداخت دیگر عناصر داستانی چون شخصیت، پیرنگ، زمان و مکان هویتی مستقل بخشیده است.  میخاییل باختین یکی از بزرگترین نظریه پردازان قرن بیستم، مفاهیم کلیدی منطق مکالمه (dialogisme) و چندآوایی(polyphonie) را در عرصه رویکردهای زبانی و ادبی مطرح کرده است. او مفهوم دیالوگ (چندصدایی) را در تقابل با مفهوم مونولوگ) تک صدایی(قرار داد که توسط یک فرد یا یک نظام  اقتدارگرا به کار گرفته می شود؛  متنی که تک آوا باشد در خدمت نظا م سلطه و استبداد بوده و تنها متون چندصدایی  منویات گروه های فرودست و جوامع تکثرگرا را انعکاس میدهند.  سعی این تحقیق  یافتن پاسخی به این پرسش خواهد بود که با توجه به ظرفیتها و قابلیت های ماهوی رمان "وصیت نامه فرانسوی "، مشهورترین اثر اندره مکین، نویسنده فرانسوی روس تبار، آیا این زندگی نامه شخصی (autobiographie) را می توان کتابی چندآوایی و منطبق با منطق مکالمه ای باختین  درنظر گرفت ؟ گو اینکه  مکالمات بین شخصیتهای مختلف در سراسر اثر و دوتابعیتی و دو فرهنگی بودن نویسنده / راوی ، این کتاب را به عنوان نمادی از تجسم تیوری منطق مکالمه باختین تبدیل کرده است. به این اعتبار، آنچه در مقاله حاضر بررسی و کاویده می شود مطالعه توصیفی- تحلیلی مولفه های اصلی منطق " چندآوایی" در رمان وصیت نامه فرانسوی است.