ارزیابی الگوهای مکانی خدمات اکوسیستمی بر مبنای رویکرد تطبیقی مبتنی بر آمار فضایی در قسمت مرکزی استان اصفهان

بررسی پراکنش مکانی خدمات اکوسیستمی در ارزیابی ظرفیت سرزمین برای فراهم سازی این سودمندی ها نقش مهمی ایفا می کند. بر این اساس، تغییرات مکانی سه خدمت اکوسیستمی ارزش زیبایی شناسی، ارزش تفرجی و کاهش آلودگی صوتی در قسمت مرکزی استان اصفهان با به کارگیری رویکردهای آماری موران محلی و گیتس-ارد جی بررسی شد، سپس صحت مکانی رویکردهای مورد بررسی با استفاده از نمودار مشخصه عملکرد، ارزیابی و مقایسه شد. با توجه به نتایج، تغییرات مکانی خدمات اکوسیستمی مورد بررسی، الگوی خوشه ای بالا دارد. براساس هر دو رویکرد مورد استفاده، بخش مرکزی منطقه مطالعاتی برای هر سه خدمت اکوسیستمی دارای الگوی همبستگی مکانی مثبت و بخش جنوبی منطقه، دارای الگوی همبستگی مکانی منفی است. بخش های دارای الگوی خوشه ای بالا دارای بیشترین میزان عرضه خدمات اکوسیستمی در منطقه مورد مطالعه است در حالی که در مناطق دارای الگوی خوشه ای پایین، میزان فراهم سازی خدمات اکوسیستمی بسیار ناچیز است. ارزیابی صحت مکانی الگوهای همبستگی مکانی خدمات اکوسیستمی نشان داد که بیشترین سطح زیر منحنی مربوط به خدمت اکوسیستمی ارزش تفرجی و رویکرد گیتس-جی ارد (972/0) و کمترین میزان آن مربوط به خدمت کاهش آلودگی صوتی و روش موران محلی (833/0) است. به طور کلی، با توجه به نتایج، روش گیتس- ارد جی نسبت به روش موران محلی برای هر سه خدمت اکوسیتمی صحت مکانی بیشتری دارد و نمودار مشخصه عملکرد، معیار مناسبی برای ارزیابی دقت و صحت رویکردهای تحلیلی مورد استفاده در این مطالعه است. نتایج نوشتار پیش رو می تواند به منظور شناسایی و مدیریت الگوهای همبستگی مکانی خدمات اکوسیستمی مورد استفاده تصمیم گیران و برنامه ریزان سرزمین قرار گیرد.