مطالعه اثر ورمی کمپوست و بیوچار بر رشد، عملکرد وکارایی مصرف آب بادنجان ‏‏(‏Solanum melongena L.‎‏) در شرایط مزرعه

به منظور بررسی تاثیر ورمی کمپوست و دو نوع بیوچار (بیوچار خرما و پسته) بر عملکرد و کارایی مصرف آب بادنجان در شرایط مزرعه. آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. عامل اول ورمی کمپوست در دو سطح (صفر، 1500 گرم در مترمربع) و عامل دوم بیوچار در سه سطح (صفر، 500 گرم بیوچار خرما و 500 گرم بیوچار پسته در متر مربع) بود. نتایج نشان داد بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه در ترکیب تیماری کاربرد ورمی کمپوست و بیوچار خرما به دست آمد. بیشترین مقدار کلروفیل a و b مربوط به تیمار کاربرد ورمی کمپوست بود. همچنین نتایج نشان داد اثر بیوچار و اثر متقابل ورمی کمپوست و بیوچار بر تعداد میوه در بوته معنی دار بود. بیشترین تعداد میوه در بوته (63/13) در تیمار کاربرد ورمی کمپوست و بیوچار خرما به دست آمد. کاربرد ورمی کمپوست باعث دست یابی به بیشترین وزن متوسط میوه شد. بیشترین عملکرد کل (7233 گرم در بوته) و کارایی مصرف آب (16/11 کیلوگرم بر متر مکعب) در ترکیب تیماری مصرف ورمی کمپوست و بیوچار خرما مشاهده شد.