ارزیابی زیستگاه و ظرفیت برد تغذیه ای گونه های (بز وحشی، گوسفند وحشی و آهوی ایرانی) در حوضه آبخیز پردیس دانشگاه اراک

وضعیت پستانداران جهان به دلیل تخریب زیستگاه و شکار بی رویه نگران کننده است. مراکز تکثیر در اسارت حیات وحش نمونه ای به عنوان آخرین راهکار برای حفظ گونه ها در خارج از زیستگاه های اصلی و مناطق حفاظت شده است. حوضه آبخیز پردیس دانشگاه اراک با مساحتی برابر 65/624 هکتار واقع در دامنه جنوب غربی کوه مودر، در شمال غربی شهر اراک و شمال منطقه کرهرود قرار دارد. متغیرهای ارزیابی زیستگاه بز وحشی، گوسفند وحشی و آهو شامل: ارتفاع، شیب، جهت، اقلیم (بارندگی و دما)، فاصله از کاربری های انسان ساخت، کاربری اراضی، فاصله از جاده ها، فاصله از منابع آب (چشمه و آبراهه)، شاخص پوشش گیاهی (NDVI). و از مدل ساز HBM، زیر مدلMCE و روش وزن دهی FAHP در نرم افزار IDRISI TerrSet 18.31 استفاده شد. ظرفیت برد تغذیه ای زیستگاه برای دوره بحرانی 90 روزه با استفاده از رابطه ها رلو تعیین شد. نتایج ارزیابی زیستگاه نشان می دهد زیستگاه مطلوب برای گوسفند وحشی، آهوی ایرانی و بز وحشی به ترتیب 78/41 درصد (261 هکتار)، 11/37 درصد (84/231 هکتار) و 63/23 درصد (62/147 هکتار) است. ظرفیت برد تغذیه ای به ترتیب برای آهوی ایرانی 14 واحد، بز وحشی 74/6 واحد و گوسفند وحشی 9/5 واحد است. به طورکلی ظرفیت برد تغذیه ای منطقه برای هر سه گونه 64/26 واحد است. رویکرد حفاظتی برای گوسفند وحشی، آهوی ایرانی و بز وحشی به ترتیب برنامه معرفی مجدد و برنامه معرفی در منطقه حوضه آبخیز دانشگاه اراک توصیه می شود.