مقایسه رفتارهای دلبستگی و حمایت اجتماعی در مادران نوزادان سالم و نارس بستری در بخش‫های مراقبت ویژه نوزادان

 تولد نوزاد نارس یکی از عواملی است که می‫تواند منجر به اختلال در دلبستگی میان مادر و نوزاد شود. حمایت اجتماعی از والدین، به ویژه مادران نوزادان نارس، نه تنها به سازگاری خانواده با وضعیت نوزاد و بستری بودن وی کمک می ‫نماید، بلکه در ارتقاء رفتارهای دلبستگی مادران تاثیر بسزایی دارد. این پژوهش با هدف مقایسه رفتارهای دلبستگی و حمایت اجتماعی در مادران نوزادان سالم و نارس بستری در بخش ‫های مراقبت ویژه نوزادان انجام شد.

 این مطالعه یک پژوهش توصیفی- تحلیلی است که با مشارکت 136 نفر از مادران نوزادان سالم و نارس بستری در بخش‫های مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان‫ های شهدای کارگر، افشار و شهید صدوقی یزد در سال 1399 انجام گرفت. نمونه ها با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از برگه ثبت رفتار دلبستگی آوانت و پرسشنامه حمایت اجتماعی وین فیلد و تایگمن استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و آزمون تی مستقل، کای دو، آنووا و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

 میانگین نمرات حمایت اجتماعی در مادران نوزادان نارس (6/47±21/51) بیشتر از نوزادان سالم (5/88±17/36) و میانگین رفتار دلبستگی در مادران نوزادان نارس (13/36±30/79) کمتر از نوزادان سالم (10/43±39/78) بود (0/001p<). همچنین میانگین نمرات رفتارهای هیجانی (10/04±24/11) و مجاورتی (1/01±14/59) در مادران نوزادان سالم و رفتارهای مراقبتی (1/67±2/62) در مادران نوزادان نارس بیش از نوزادان سالم بود (0/05<p).

 بر اساس نتایج، حمایت اجتماعی و رفتارهای مراقبتی در مادران نوزادان نارس و دلبستگی و زیرشاخه های رفتارهای هیجانی و مجاورتی در مادران نوزادان سالم بیشتر بود. لذا، ضروری بنظر می رسد پرستاران بخش های مراقبت ویژه نوزادان اقداماتی را جهت تسهیل فرآیند دلبستگی مادر- نوزاد انجام دهند و فرصت های بیشتری برای حمایت از مادران فراهم کنند.