کارکرد باورهای اعتقادی (توحید - معاد) بر رفتار فردی

از منظر قرآن کریم و احادیث اسلامی، ایمان و باورهای اعتقادی صحیح نقش ویژه‌ای در رفتارهای فردی و اجتماعی دارد، به‌نحوی‌که اساس اخلاق و خودسازی و جامعه سازی بر باورهای اعتقادی مبتنی می‌باشد. امروزه بررسی کارکردهای دینی بر ابعاد مختلف وجود انسانی از دغدغه‌های دانشمندان روانشناسی، روان‌پزشکی و علوم رفتاری و اجتماعی بوده است و اندیشمندان حوزه روانشناسی دین، جامعه‌شناسی دین  نیز به این موضوعات توجه ویژه‌ای نموده‌اند.کارکرد باورهای اعتقادی در حیطه رفتارهای فردی انسان، مثبت بوده و تاثیر آن بر اجتماع ملموس خواهد بود. جامعه معتقد به باورهای دینی، از تمدن و تعالی در ابعاد مخالف برخوردار بوده و افراد انگیزه های قوی تری در رشد  و ترقی خواهند داشت. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی به بررسی نقش باورهای اعتقادی بر حیطه فردی پرداخته نتایج حاصل از پژوهش این است که از نتایج خدامحوری و معاد باوری بر رفتارهای فردی می توان به تامین امنیت، آرامش و سلامت روانی، تعدی گریزی و تامین امنیت دیگران، معناداری، هدفمندی و رضایت از زندگی،شادی و نشاط قلبی، رشد فضایل اخلاقی، سلامت جسمی، مثبت اندیشی، اصلاح و شکوفایی زندگی دنیوی، انحراف گریزی و پرهیز از غفلت، پرهیز از دنیاگرایی، عقل گرایی،حضور در اجتماع و عدم انزوا اشاره نمود.