سنجش دارایی دانش ملی

 دارایی های دانش نشان دهنده توانایی ها و ظرفیت کشور است که برای رشد اقتصادی، مزیت رقابتی، توسعه انسانی و کیفیت زندگی ضروری است. هدف پژوهش حاضر، سنجش دارایی دانش ملی بوده است.

این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نحوه اجرا توصیفی می باشد. همچنین از لحاظ شیوه گردآوری و تحلیل داده ها در زمره مطالعات موردی قرار می گیرد. جامعه آماری این پژوهش سازمان های فعال و دارای مجوز رسمی فعالیت در کشور جمهوری اسلامی ایران است. چهار سازمان، به نمایندگی از هر یک از بخش های عمومی و خصوصی به صورت هدفمند و بر حسب امکان دسترسی به اطلاعات انتخاب و در نمونه قرار گرفت. گردآوری اطلاعات با هماهنگی و ارسال فایل جدول شاخص ها به افراد ذیربط در سازمان های مورد مطالعه و دریافت اطلاعات تکمیل شده انجام گرفت.

 در این تحقیق دارایی دانش در چهار بعد محیط، زیرساخت، برونداد و سرمایه انسانی سنجیده شد و  با توجه به ماهیت این اطلاعات که از نوع مالی بود، اطلاعات از بخش های مالی، منابع انسانی، فناوری و واحدهای مرتبط و مطلع صورت پذیرفت.

 نتایج به دست آمده حاکی از آن است که میزان توجه به مولفه ها و ابعاد دارایی های دانش در این سازمان ها متفاوت است و ارزش دارایی دانش در برخی مولفه ها به دلیل نبود فرایندهای سنجش و یا نسنجیده شدن آنها به صورت مجزا، صفر گزارش شد.