اجرای حقوق بین الملل محیط زیست در نظام حقوقی ایران: فرصت ها و چالش ها

از جمله مولفه‏های نگران کننده نظام‏های حاکمیتی با هر ایدیولوژی متفاوت، حفاظت محیط‏زیست از گذر اجرای حقوق بین‏الملل محیط‏زیست است. این رویکرد می‏تواند در چگونگی و حفاظت از کره زمین و مخاطرات احتمالی پیش‏روی آن، موثر واقع شود. در این پرتو، اصل بر آن است که حقوق بین ‏الملل محیط‏زیست در نظام حقوقی ایران اجرا ‏شود. این مهم در مولفه فراقانونی و از رهگذر اساسی ‏سازی حقوق بین‏الملل محیط‏زیست که در اصول 77 و 125 قانون اساسی و قانونی از نگاه ماده 9 قانون مدنی که عهود و اسناد بین ‏المللی را در حکم قانون می‏پندارد؛ هویدا می‏باشد. بدین‏سان، از یک سو، فرصت‏های حقوقی- قانونی به ‏عنوان بستری ضروری برای اجرای حقوق بین‏ الملل محیط‏زیست مهیا و فراهم می‏باشد. نوشتار پیش رو که به روش توصیفی-تحلیلی نگاشته شده، درصدد پاسخ به این پرسش اصلی است که اجرای حقوق بین ‏الملل محیط‏زیست در نظام حقوقی ایران، با چه فرصت‏ها و تهدیدهایی مواجه است؟ پژوهش حاضر در نهایت به این نتیجه رسیده است که گرچه ماده 9 قانون مدنی راه حلی کلی برای اجرای معاهدات بین‏المللی ارایه داده ولی علاوه بر تفسیر بردار بودن آن، نسبت به سایر منابع حقوق بین‏الملل ساکت و صامت است.