تحلیل رمان رجال فی الشمس (اثر غسان کنفانی) بر اساس رئالیسم در نظریه جامعه شناختی جورج لوکاچ

جامعه شناسی ادبیات دانشی نوپا و بین رشته ای است که در آن تاثیر جامعه بر ادبیات و برعکس، تاثیر ادبیات بر جامعه بررسی می شود. نقد جامعه شناختی رمان به تعامل رمان و جامعه و تاثیر متقابل آن دو بر یکدیگر می پردازد. از جمله نظریه پردازانی که با ارایه نظریه رمان، سهم بسزایی در پیشرفت این علم دارد، جورج لوکاچ است. نظریه انتقادی او به نقد شکل و محتوای اثر می پردازد و دارای معیارهای خاصی است که مهم ترین آنها عبارت اند از: ریالیسم، شخصیت نوعی، رابطه علی و معلولی و محتوای اجتماعی. در جستار حاضر، رمان رجال فی الشمس، یکی از برجسته ترین آثار نویسنده مشهور فلسطینی غسان کنفانی براساس ریالیسم در این نظریه مورد نقد واقع شده است. مردم گرایی و ریالیسم انتقادی، ویژگی های بارز ریالیسم لوکاچ است که در این جستار با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی آنها در رجال فی الشمس غسان کنفانی داستان پرداز، پژوهشگر و نظریه پرداز عرصه ادبیات پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که نویسنده در این رمان به حقایق جامعه فلسطین پرداخته و زبان جامعه فلسطین را به معنای تحت اللفظی آن بازتولید کرده است. شخصیت ها در تک گویی ها و گفت وگوهای دو نفره و در قضاوتشان، واکنشی نقادانه و زاویه دیدی عاطفی، احساسی و روحی به وضعیت ناگوار فردی و اجتماعی بروز می دهند و بدین ترتیب ویژگی های ریالیسم لوکاچ در این رمان نمود بارزی یافته است.