مطالعه محلول پاشی کلات روی بر عملکرد، اجزای عملکرد و شاخص برداشت ارقام گندم نان در شرایط آب هوایی اصفهان

روی (Zn) از عناصر ریزمغذی ضروری برای رشد گیاه و انسان هستند و کمبود آن در رژیم غذایی، یک مشکل بزرگ تغذیه ای در دنیا به حساب می آید. به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی کلات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار رقم گندم نان، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 97-1396 در بخش مرکزی شهرستان اصفهان انجام گرفت. فاکتور اصلی شامل محلول پاشی کلات روی دو سطح (عدم محلول پاشی و محلول پاشی با غلظت 5 در هزار در) و فاکتور فرعی شامل چهار رقم گندم نان (سیروان، سیوند، بهاران و بک کراس روشن) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که اثرات اصلی محلول پاشی و رقم برای صفات ارتفاع بوته، تعداد پنجه های بارور، تعداد سنبله، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک معنی دار بود. همچنین اثر متقابل محلول پاشی در رقم از نظر عملکرد و اجزای عملکرد دارای اختلاف معنی داری هستند. حداکثر میزان وزن هزار دانه، تعداد سنبله و تعداد دانه در سنبله به تیمار F2V4 تعلق داشت. بیشترین عملکرد دانه (00/7654 کیلوگرم در هکتار) و بیولوژیک (00/21866 کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمارF2V4 و کمترین آن به ترتیب با میزان 00/3933 و 00/16096 کیلوگرم در هکتار به تیمارF1V1 تعلق داشت. به طور کلی به نظر می رسد با توجه به نقش عنصر روی در فیزیولوژی گیاهان به خصوص گیاه زراعی گندم به عنوان گیاهی حساس به کمبود روی می توان با مصرف ترکیبات حاوی روی به صورت محلول پاشی عملکرد این گیاه را افزایش داد.