اپیدمیولوژی سیتومگالوویروس در بیماران تحت همودیالیز

یکی از مهم ترین عوامل بیماریزا در بیماران مبتلا به نقص ایمنی، افرادی که نیاز به انتقال منظم خون دارند و بیماران نارسایی کلیوی تحت همودیالیز، سیتومگالوویروس (CMV) است. هدف از این مطالعه تعیین اپیدمیولوژی سیتومگالوویروس در بیماران همودیالیزی در شهر ساری بود.

مواد و روش ها: 

مطالعه مقطعی حاضر طی سال های 97-1396 و بر روی 180 بیمار همودیالیزی در دو مرکز مرجع شهر ساری انجام شد، روش نمونه گیری ، سرشماری بود. بیماران از نظر مشخصات اجتماعی، تاریخچه و مدت زمان انتقال خون، طول مدت و فراوانی همودیالیز در هفته درنظر گرفته شدند. از تمامی بیماران، نمونه خون جمع آوری شد و پس از سانتریفیوژ، نمونه های سرمی با روش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA)، از نظر ایمونوگلوبولین  Gاختصاصی CMV (CMV-IgG) آزمایش شدند. از آزمون های Kolmogorov-Smirnov، Mann-Whitney و Kruskal-Wallis و آنالیز توصیفی شامل محاسبه فراوانی داده های کیفی و میانه به همراه چارک 75-25 برای داده های کمی استفاده شد.

یافته ها:

 از مجموع 180 بیمار، 93 نفر (7/51 درصد) مونث و 87 نفر (3/48 درصد) مذکر بودند و میانگین سنی آن ها 5/61 سال (4/14 ±) بود. تمام بیماران (100 درصد) از نظر CMV-IgG مثبت بودند. طی این مطالعه ارتباطی بین تیتر آنتی بادی و جنس، سن، دوره دیالیز، مدت زمان دیالیز، تعداد دیالیز در هفته، انتقال خون، پیوند کلیه، عفونت HBV و HCV یافت نشد (05/0 ->p).

یافته های مطالعه فراوانی بالایی را برای CMV-IgG مثبت در بیماران همودیالیزی نشان داد (100 درصد). با توجه به پتانسیل پیشرفت عفونت CMV در بیماران مبتلا به نقص ایمنی (به ویژه در افراد تحت همودیالیز)، برای جلوگیری از عواقب نامطلوب باید برنامه های غربالگری انجام شود.