اثر محافظتی کوئرستین بر سمیت نانوذرات نقره در بافت آبشش، مغز و نخاع ماهی زبرا (Danio rerio)

مطالعه حاضر به بررسی اثر محافظتی کویرستین بر سمیت نانوذرات نقره در بافت آبشش، مغز و نخاع ماهی زبرا پرداخته است. از این رو، تعداد 120 عدد ماهی زبرا (میانگین وزن 15±200 میلی گرم) را در 4 تیمار و 3 تکرار توزیع و به مدت 40 روز با خوراک کنترل منفی و مثبت (بدون افزودنی)، 200 و 400 میلی گرم کویرستین در کیلوگرم غذا تغذیه شدند. پس از پایان آزمایش تغذیه، تیمارهای کنترل مثبت، 200 و 400 میلی گرم کویرستین با غلظت 25LC نانوذرات نقره معادل 15/0 میلی گرم بر لیتر رویارو شدند. به طور کلی، نتایج آزمایش نشان داد که نانوذرات نقره باعث ایجاد عارضه های پرخونی، ادم، جداشدگی لایه اپیتلیال، واکویله شدن، هایپرتروفی، چسبندگی لامل های ثانویه، نکروز، هایپرپلازی، گرزی شدن، ضخیم شدن لامل های اولیه و ثانویه و خمیدگی لامل های ثانویه در بافت آبشش و همچنین عارضه پرخونی در بافت مغز و نخاع شدند. بیشترین شدت عارضه های مذکور در بافت های آبشش، مغز و نخاع مربوط به تیمار کنترل مثبت در مقایسه با کنترل منفی بود (05/0>p). علاوه براین، تیمار 200 و 400 میلی گرم کویرستین به ترتیب باعث کاهش شدت این عارضه ها حدود 35-25 درصد و 60-50 درصد در مقایسه با تیمار شاهد مثبت در بافت آبشش شد (05/0>p). همچنین این تیمارها سبب کاهش شدت عارضه پروخونی در بافت مغز در مقایسه با تیمار شاهد مثبت شدند (05/0>p). به طور کلی، نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از کویرستین سبب کاهش سمیت نانوذرات نقره می شود. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که استفاده از ترکیبات آنتی اکسیدانی می تواند به عنوان یک استراتژی پیشگیری و درمانی برای کاهش سمیت نانوذرات نقره استفاده شود.