مقایسه اثربخشی آموزش شناختی- رفتاری و آموزش مبتنی بر تعهد و پذیرش بر خودکارآمدی تحصیلی و نشانگان اضطراب اجتماعی دانشجویان علوم پزشکی

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش شناختی- رفتاری و آموزش مبتنی بر پذیرش - تعهد بر خودکارآمدی تحصیلی و نشانگان اضطراب اجتماعی دانشجویان انجام شد. جامعه آماری دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان است، نمونه آماری این پژوهش شامل 60 نفر از دانشجویان مبتلا به اضطراب اجتماعی داوطلب شرکت در آموزش بودند که به روش نمونه گیری تصادفی از بین 1500 نفر دانشجویان بر اساس نمرات اضطراب اجتماعی و مصاحبه بالینی ساختاریافته انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آموزش شناختی- رفتاری و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه شاهد قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایشی، آموزش را به صورت گروهی در 10 جلسه دریافت کردند. ابزارها شامل پرسشنامه اضطراب اجتماعی واتسون و فرند (1969)، خودکارآمدی تحصیلی میجلی و همکاران (2000) بود که آزمودنی در پیش ازمون، پس ازمون و پیگیری (2 ماهه) به آن پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نسخه 24 نرم افزار SPSS و به روش تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین گروه های آزمایشی در مرحله پس آزمون تفاوتی وجود ندارد و آموزش شناختی- رفتاری و آموزش مبتنی بر پذیرش -تعهد بر افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش نشانگان اضطراب اجتماعی دانشجویان اثربخشند (001/0≥P). ولی در مرحله پیگیری بین آموزش شناختی- رفتاری و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد در مولفه های اضطراب اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی با گروه شاهد تفاوت معنی داری وجود دارد به طوری که روش آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معنی داری باعث کاهش اضطراب و افزایش خودکارآمدی دانشجویان شد. (001/0≥P).