ارزیابی پایداری اجتماعی محلات با بهره گیری از شاخص های مشار کت (مورد مطالعه: محله حصارک همجوار با دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات)

دانشگاه ها از جهات مختلفی در توسعه پایدار به خصوص توسعه پایدار اجتماعی محلی نقش پررنگی دارند. از این جهت، هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر دانشگاه همجوار بر پایداری اجتماعی محله با بهره گیری از شاخص های مشارکت است.

این پژوهش به روش پیمایشی با ابزار پرسشنامه محقق ساخته ای با 29 گویه که مخاطبین پرسش نامه، ساکنان 18 تا 75 سال محله حصارک است، صورت پذیرفت. جامعه آماری این پژوهش، ساکنان محله، حدود 7090 نفر برآورد شده بود که از 400 نفر به عنوان نمونه آماری، اطلاعات مورد نیاز در سال 1397جمع آوری گردید. روایی سوالات با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت و برای تجزیه و تحلیل پرسشنامه ها از آزمون t یک طرفه و در نهایت به منظور وزن کردن شاخص های پژوهش از آزمون رتبه بندی فریدمن استفاده گردید.

تجزیه و تحلیل شاخص های پایداری اجتماعی نشان می دهد که بر خلاف انتظار، بزرگترین مشکل این محله مربوط به ناپایداری اجتماعی به واسطه ضعف در سطح مشارکت حاصل گردیده است. بنابراین از قوی ترین ابزارهای ایجاد زمینه مشارکت در ساکنان محله، افزایش مشارکتهای گروهی محلی و فرهنگی و تفریحی و نظارت انعطاف پذیربر فعالیت های جمعی و گروهی با ایجاد حس اعتماد بین دانشگاه و ساکنان محله است.

تجزیه و تحلیل تاثیرات اجتماعی دانشگاه آزاد بر محله پیرامونی، نشان از آن دارد که دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات در مجموع تاثیرات مثبتی هم بر محله همجوار(محله حصارک) داشته است. براساس مطالعات این تحقیق، تاثیر بر مشارکت اجتماعی در سطح بالا و تاثیر بر پیوستگی اجتماعی در رده بعدی و در نهایت، معماری اجتماعی و پشتیبانی کمترین سطح را داراست که آن را می توان در عدم وجود یک نگرش جامع و همه جانبه از سوی مسیولان دانشگاه نسبت به رابطه دانشگاه و ساختار فضایی، اجتماعی و فرهنگی محله پیرامونی دانست.