تحلیلی بر متغیرهای کلیدی موثر بر تشدید وضعیت بیماری واگیردار کووید 19 بر جغرافیای سلامت در سکونتگاه های روستایی (مورد مطالعه: روستای فهلیان -شهرستان ممسنی)

علیرغم تفاوت های اساسی بین کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته، موضوعات اصلی در بهداشت روستاها در سراسر جهان یکسان است. دسترسی مهم ترین مسئله بهداشت روستایی است. حتی در کشورهایی که اکثریت جمعیت در مناطق روستایی زندگی می کنند، منابع در شهرها متمرکز شده است. همه کشورها از نظر حمل و نقل و ارتباطات مشکل دارند و همه آن ها با چالش کمبود پزشک و سایر متخصصان بهداشت در مناطق روستایی و دور افتاده روبرو هستند. در حالی که هنوز تاثیر منفی قابل توجهی از این مشکل در روستاها ندیده ایم، اما این نگرانی رو به رشد با توجه به اینکه نزدیک به 26٪ جمعیت کشور ایران در مناطق روستایی زندگی می کنند و دسترسی متفاوتی را نسبت به جوامع شهری به مراقبت های بهداشتی تجربه می کنند وجود دارد. در نظر گرفتن عوامل دخیل در تاب آوری اجتماعی این جوامع در پاسخ به بیماری COVID-19 و بیماری های واگیردار در آینده بسیار مهم است با توجه به اینکه همه گیری های بزرگ و محلی به طور یکسان بر سرنوشت ملل و پیشرفت تمدن تاثیر گذاشته و امپراتوری ها را تعیین کرده و و باعث می شود عفونت ها بازیگران تاریخ درام بشریت باشند. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث روش پیمایشی در سطح اکتشافی و مبتنی بر رویکرد آینده پژوهی صورت گرفته است. در این پژوهش پیشران های کلیدی موثر بر جغرافیای سلامت در روستای فهلیان از توابع شهرستان ممسنی از طریق متن کاوی در اسناد معتبر داخلی و خارجی و نظر گروه خبرگان، بررسی شده است. سپس با برگزاری جلسه دلفی مشترک خبرگان، تاثیر پیشران های شناسایی شده بر هم سنجیده شده و موردبحث قرار گرفته است. آنگاه از طریق نرم افزار «میک مک» جایگاه هر پیشران بررسی شد. نتایج حاکی از آنست که پیشران های رژیم غذایی نامناسب، کمبود درآمد، فقر، ضعف امکانات بهداشتی، توانایی جبران خسارت، سبک زندگی، مدیریت ناکارآمد روستایی، تورم و ضعف سیستم حمل و نقل عمومی به عنوان نیروهای کلیدی موثر بر جغرفیای سلامت روستای فهلیان توسط کارشناسان مشخص شده که در شیوع بیماری های واگیردار در آینده این روستا موثر می باشند.