تحلیل ادراک جامعه محلی از روستای خوب (مورد مطالعه: روستای ورس)

روستای خوب از مفاهیم و اهداف محوری برنامه ریزی توسعه ی روستایی محسوب می شود. با این وجود مدل سازی ویژگی های روستای خوب در سکونتگاه روستایی، نیازمند بررسی و اولویت قرادادن تجربه ها، فهم، ادراک و نیازهای عینی و ذهنی جامعه ی محلی است. هدف پژوهش حاضر درک و تفسیر ویژگی های یک روستای خوب از منظر ساکنین مناطق روستایی می باشد. بدین منظور روستای ورس، واقع در دهستان حصار خروان بخش محمدیه از توابع شهرستان البرز استان قزوین به عنوان مورد مطالعه انتخاب گردید تا سوال کلیدی «درک جامعه محلی از روستای خوب چیست؟» مورد بررسی قرار گیرد. تکنیک مصاحبه ی عمیق برای شرکت کنندگان رده ی سنی بزرگسال و تصویر ذهنی و ابزار نقاشی برای شرکت کنندگان رده ی سنی کودک و نوجوان مورد استفاده قرار گرفت تا داده های ویژگیهای روستای خوب از منظر آنها جمع آوری شود. تمامی توضیحات شرکت کنندگان در باره نقاشی روستای خوب به همراه مصاحبه های عمیق ضبط و سپس به متن تبدیل و با روش تحلیل محتوایی در سه مرحله ی کدگذاری باز، محوری و گزینشی مورد تحلیل و مقوله بندی قرار گرفتند. برآیند این مسیر، اکتشاف 69 مفهوم و 20 مقوله ی اصلی و ارایه چارچوب مفهومی روستای خوب از دیدگاه جامعه ی محلی روستای ورس بود. در گفتمان جامعه ی محلی مطالعه شده، دسترسی به آب کشاورزی در همه ی فصول سال، مشارکت جامعه ی محلی در طرح های توسعه ی روستا، فعال سازی فرصت های اشتغال برای روستاییان، حفظ آثار فرهنگی و طبیعی روستا، رضایت از درآمد، بومی گرایی، باور به ارزش های دینی، بهره مندی از محیط اکولوژیک مناسب، معماری بومی، برخورداری روستا از امکانات رفاهی، جمع گرایی، بهره مندی از دانش رسمی مهارت در روستا، نبودن تعارض بین دولت و مردم، بنیان خانواده، وجود ظرفیت های توسعه ی اشتغال، انسجام اجتماعی، بهره مندی از سلامتی جسم و روان، پیوستگی تعامل شهر و روستا، محیط زیست مناسب و شبکه حمل و نقل مناسب از خصایص یک روستای خوب است.