بازسازی و توسعه محلی پس از سوانح: برخی چالش ها در مناطق زلزله زده استان کرمانشاه

در این مقاله، برخی چالش های مهم بازسازی مناطق زلزله زده استان کرمانشاه تحلیل می شود. تاکید مقاله بر مستندسازی دیدگاه های ساکنان مناطق زلزله زده و مسیوالن بازسازی است. صرف نظر از بررسی گزارش های نهادهای فعال در منطقه و آمارهای مربوط به بازسازی، فعالیت های میدانی شامل مشاهده های مستمر، مصاحبه های نیمه ساختاریافته و بحث های متمرکز با گروه های مختلف جمعیتی در دو شهرستان سرپل ذهاب و ثالث باباجانی (چند محله شهری و 14 روستا) در چند مقطع زمانی و مراحل گوناگون فرایند بازسازی (از اسفند 1969 تا فروردین 1962) انجام شده است. یافته ها حاکی از بروز شماری از چالش ها به دلیل عدم درس آموزی از گذشته و نداشتن برنامه مشخص برای بازسازی است. برخی از مهم ترین آن ها عبارتنداز: ساختار ناکارآمد ارتباط میان مسیوالن و ساکنان و آگاهی ناقص به رهبران از فرایند بازسازی و دریافت تسهیالت، مشارکت ناکافی ساکنان، فقدان سازوکار مشخص برای مدیریت و توزیع کمک های مردمی و شکل گیری فرهنگ توقع و انتظار در کنار کم توجهی به بازسازی روانی و توانمندسازی اجتماعی و اقتصادی. بالا رفتن اجاره بهای مسکن، افزایش هزینه های ساخت وساز و عدم کفاف وام های بازسازی مسکن، خلف وعده برخی از پیمانکاران، دسترسی ناکافی به مهندسان ناظر و نیز تداوم کانکس نشینی و عدم تمایل به بازگشت به خانه از دیگر مشکلات بازسازی هستند. از اینرو، باوجود تلاش ها و صرف هزینه های زیاد از سوی نهادهای بخش عمومی، نارضایتی ها در میان بهره بران دیده می شود