تاثیر تمرین های تناوبی با دو شدت متفاوت و مصرف مکمل آهن بر برخی از شاخص های خونی روی زنان کوهنورد

ترکیبات خون بر اثر فعالیت های بدنی مختلف تغییر می کند. برخی از این تغییرات، باعث کم خونی می شووند. هدف از پژوهش حاضر تاثیر تمرین های هوازی بر عوامل هموگلوبین، فریتین سرم و ترانسفرین با مصرف مکمل آهن و پس از یک دوره کوه زدگی زنان جوان می باشد.

در این مطالعه 40 دختر به طور داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه (گروه کنترل، گروه مکمل آهن، گروه تمرین ورزشی) به صورت دوسویه کور انجام گرفت. این تقسیم بندی شامل گروه اول: تمرینات با شدت بالا (90-80 درصد ضربان قلب بیشینه) + مصرف مکمل، گروه دوم: تمرینات با شدت بالا (90-80 درصد ضربان قلب بیشینه) + تمرین ورزشی، گروه سوم: تمرینات با شدت متوسط (75-65 درصد ضربان قلب بیشینه) + مصرف مکمل، گروه چهارم: تمرینات با شدت متوسط (75-65 درصد ضربان قلب بیشینه) + تمرین ورزشی، گروه پنجم: گروه کنترل شدند.

کاهش گلبول های قرمز بعد ازشش هفته تمرین هوازی و یک دوره قرار گیری در شرایط کوه زدگی معنادار نبود. افزایش معنادار سطح فریتین در طی شش هفته تمرین ورزشی پس از یک دوره کوه زدگی مشاهده شد، اما در گروه های دیگر این افزایش مشاهده نشد. کاهش معنادار در سطح ترانسفرین در طی شش هفته تمرین هوازی پس از یک دوره کوه زدگی مشاهده شد. افزایش معنادار در سطح ترانسفرین در طی شش هفته مصرف مکمل آهن و ترکیب تمرین ورزشی و مصرف مکمل آهن مشاهده شد.

یافته های حاضر نشان داد که تمرین ورزشی همراه با مصرف مکمل آهن سبب افزایش سطح و ذخیره آهن در فاکتورهای انتقال اکسیژن می شود و از بروز کم خونی جلوگیری و باعث به تاخیر انداختن خستگی با افزایش اکسیژن رسانی می شود.