تاثیر فعالیت آیزوکینتیک درونگرا-درونگرا با محدودیت جریان خون بر مقدار VEGF سرم در مردان سالمند فعال

سالمندی فرایند کاهش پیشرونده عوامل فیزیولوژیکی و عملکردی است. از تغییرات مهم این دوره، کاهشآنژیوژنز است. براساس نتایج تحقیقات بسیاری فعالیتهای ورزشی میتواند از پیشرفت این عوامل جلوگیری کند.بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تاثیر فعالیت آیزوکینتیک درونگراشدت پایین(با محدودیت جریان خون برمقدار VEGF سرم در مردان سالمند فعال است.

بدینمنظور 10 نفر از مردان سالم 60 - 80 ساله واجد شرایط، در یکی از پارکهای تهران به صورت در دسترس میانگین وزن 9.25 ± 77.8 کیلوگرم، قد 2.92 ± 175.9 سانتیمتر، شاخص توده بدنی 2.70 ± 25.12 کیلوگرمبر مترمربع انتخاب شدند. سپس برای به دست آوردن 50 درصد حدا کثر فشار خون انسدادی برای جلسه محدودیت جریان خون به وسیله دستگاه داپلر انجام گرفت. آزمودنی ها 4 نوبت فعالیت فلکشن و ا کستنشن زانو را با 20 درصدیک تکرار بیشینه و با سرعت زاویه ای 30 درجه در ثانیه حرکت فلکشن و ا کستنشن پا را به صورت کامل انجام دادند،به صورتی که ابتدا نوبت اول با 30 تکرار و 3 نوبت دیگر را با 15 تکرار و با 30 ثانیه استراحت بین هر نوبت اجرا کردند.قبل از شروع پروتکل، بلافاصله و دو ساعت پس از فعالیت خونگیری انجام گرفت و VEGF سرم به روش الایزا اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها پس از اطمینان از توزیع طبیعی آنها از آنووای مکرر 2×3 استفاده شد.

نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که سطوح سرمی VEGF ، در پاسخ به فعالیت آیزوکنتیک درون گرا همراه با محدودیت جریان خون نسبت به فعالیت آیزوکنتیک درونگرا بدون محدودیت جریان خون، افزایش معناداری داشت P=0.01

به نظر میرسد در افراد سالمند استفاده از روش محدودیت جریان خون با وجود پایین بودن شدتفعالیت بر مقدار VEGF سرم بهعنوان یکی از عوامل رگزایی در مردان سالمند فعال تاثیر بسزایی داشت.