ارزیابی و گزینش ژنوتیپ های گلرنگ (.Carthamus tinctorius L) در شرایط تنش شوری

به منظور ارزیابی تحمل ژنوتیپ های گلرنگ به شرایط تنش شوری و انتخاب ژنوتیپ مناسب 18 ژنوتیپ گلرنگ دریافتی از موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور بصورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات شوری صدوق یزد در سال 96-1395 و 97-1396 کشت و ارزیابی شدند. سه سطح تنش شوری (2، 6 و 12 دسی زیمنس بر متر) درکرت های اصلی و 18 ژنوتیپ گلرنگ به صورت تصادفی در کرت های فرعی قرار گرفتند. ارزیابی و انتخاب ژنوتیپ ها بر اساس عملکرد دانه در سطوح شوری مختلف و همچنین شاخص های تحمل به تنش انجام شد. میانگین کاهش عملکرد دانه ژنوتیپ ها در سال اول و دوم در سطح شوری 12 دسی زیمنس بر متر نسبت به سطح شوری دو دسی زیمنس بر متر به ترتیب 36 و 51 درصد بود. شاخص های STI، MP ،GMP، HM، Yis، Yip و MSTI1 همبستگی معنی دار با عملکرد دانه در سه محیط داشتند. تجزیه به مولفه های اصلی نیز نشان داد که مولفه اول نشان دهنده تحمل به تنش و مولفه دوم حساسیت به تنش شوری بود. تجزیه خوشه ای با استفاده از شاخص هایی که با عملکرد دانه همبستگی بالایی داشتند نشان داد که ژنوتیپ های 4،26،34 و 35 برتر از رقم شاهد (فرامان) بودند و در یک گروه قرار گرفتند و ژنوتیپ 6 در حد شاهد بود. ژنوتیپ های انتخابی عملکرد دانه بالاتری در سه شرایط شوری (12 و 6، 2 دسی زیمنس بر متر) داشتند. بر اساس نتایج این پژوهش ژنوتیپ های LRV-57-57، 26-S6-58-11، محلی کردستان، اصفهان 4 و PI-537682 به ترتیب با میانگین عملکرد دانه 172، 120، 152، 155 و 141 گرم در مترمربع درسطح شوری 12 دسی زیمنس بر متر به عنوان ژنوتیپ های متحمل به شوری انتخاب شدند.