بررسی جایگاه مطالعات میان رشته ای در آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان

تحولات و تغییرات گوناگون جامعه و ارتباط دو سویه میان زبان و اجتماع سبب شده است که با رشد فناوری و افزایش معضات پیچیده بشری و انعکاس آن در ساختار زبانی،همکاریهای میان رشته ای بویژه در عصر حاضر، ضرورتی انکارناپذیر باشد. از سوی دیگر تلقی و نگرش سنتی از امر زبان آموزی موجب شده است که ایجاد ظرفیت های لازم جهت رویارویی با تحولات مذکور بویژه در امر آموزش زبان به غیر فارسیزبانان باچالشهای تازهای مواجه شود. بر این اساس یکی از ضرورتهای آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان در عصر حاضر بویژه دو دهه اخیر، پرورش مهارتهای میان رشته ای در زمینه آموزش به زبا ن آموزان و مدرسان است. در این مقاله به شیوه توصیفی - تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای با مروری بر جایگاه مطالعات میان رشته ای در سطح آموزش دانشگاهی بر ضرورت پرورش تفکر میان رشته ای در زبان آموزان ب هعنوان پیشنیازدرک و دریافت زبان و ادبیات فارسی با گستره مفاهیم غنی آن تاکید شده است. در ادامه با شرح و تبیین یادگیری خاق با رویکرد «مساله محور» این رویکرد نوین آموزشی کهدر بسیاری از علوم مورد توجه قرار گرفته است و جای خالی آن در مباحث آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان کاما مشهود است در ابعاد گوناگون مورد توجه قرار گرفته است.