توانش تعاملی فراگیران ایرانی زبان انگلیسی بعنوان زبان خارجی در تکالیف گفتاری دونفره: توصیفی از تغییرپذیری نوع تکلیف

در سالهای اخیر توجه بسیاری از دانشمندان در تحقیقات مربوط به یادگیری زبان به استفاده از تکالیف گفتاری دونفره به منظور ارزیابی توانش تعاملی معطوف شده است. تحقیق حاضر با هدف بررسی میزان تاثیر نوع تکلیف بر ارتقای توانش تعاملی فراگیران زبان و با روش کدگذاری کیفی چند عاملی در تکالیف گفتاری دونفره به انجام رسیده است. بدین منظور عملکرد 92 زوج از فراگیران ایرانی سطح متوسط زبان انگلیسی بعنوان زبان خارجی که با روش نمونه گیری آسان انتخاب شده بوده اند در چهار تکلیف گفتاری دونفره و براساس یک سیستم نامگذاری بر پایه ی مدلهای جدید نمره دهی توانش تعاملی مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور تبیین عوامل تاثیرگذار بر توانش تعاملی، تحلیل عاملی تاییدی انجام گرفت که منجر به شکل گیری یک سیستم نامگذاری چهارعاملی بعنوان یک مقیاس معتبر از توانش تعاملی در تکالیف گفتاری دونفره گردید. بعلاوه به منظور بررسی تاثیر انواع مختلف تکالیف بر توانش تعاملی، آنالیز واریانس نیز توسط محقیقن حاضر انجام شد. محاسبه ی آماری اختلاف میانگین ها وجود تاثیر معنادار نوع تکلیف را با اندازه اثر بزرگ نشان داد. مقایسه های تعقیبی انجام شده نشان داد که از میان چهار تکلیف (تشخیص تفاوت، تکمیل داستان، تصمیم گیری و بحث آزاد) تنها تکمیل داستان عامل تغییرپذیری در نمرات توانش تعاملی بوده است. یافته های تحقیق از لحاظ اثبات محوریت نوع تکلیف در ارزیابی مهارت گفتاری در تکالیف دونفره حایز اهمیت می باشد. تحقیق حاضر دارای پیام های تلویحی نظری و عملی برای مدرسین و محققین در حوزه ی تدریس و سنجش زبان خارجه می باشد.