تاثیر پارامترهای هچری و زمان دسترسی جوجه به جیره غذایی بر وزن جوجه و ارگانهای داخلی آن

در جوجه کشی های تجاری معمولا جوجه های تازه هچ شده گاهی تا مدت 72 ساعت دسترسی به آب و غذا ندارند.هدف از مطالعه: تاثیر متقابل پارامترهای زمان هچ و زمان دسترسی جوجه به جیره غذایی بر روی رشد جوجه است که در دو آزمایش مکمل هم مورد بررسی قرار گرفت.

در آزمایش اول، تعداد 300 قطعه جوجه که نیمی از آن هچ زود هنگام و نیمی دیگر هچ دیر هنگام بودند و اینکه بلافصله و یا با تاخیر 48 ساعت بعد هچ به غذا دسترسی داشتند، به 4 گروه مساوی تقسیم و پرورش داده شدند. وزن جوجه و وزن ارگان های داخلی آنها تا سن 7 روزگی مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش دوم، نیز تعداد 370 عدد تخم مرغ که تا روز 18 در یک ستر انکوبه شده بودند به بصورت مساوی به دو هچر که به لحاظ درجه حرارت متفاوت بودند، منتقل شدند. در این آزمایش پارامترهای هچ، وزن بدن جوجه و وزن ارگان های داخلی آنها تا 5 روزگی مورد بررسی قرار گرفتند.

نتایج نشان داد که وزن گیری جوجه های دیرتر هچ شده نسبت به جوجه های زودتر هچ شده بصورت معنی داری (p < 0.05) بیشتر بوده و به همین نسبت جذب زرده بهتری داشتند و نیز وزن کبد و روده (p < 0.001) آنها نسبت به وزن بدن تا سن دو روزگی، بیشتر بوده است. از طرفی وزن جوجه هایی که بلافاصله بعد هچ به دان دسترسی داشتند نسبت به جوجه هایی که با تاخیر 48 ساعته به دان دسترسی پیدا کردند، تا هفت روزگی بصورت معنی داری (p < 0.0001) بالاتر بوده است. ضمن اینکه جذب زرده در این جوجه ها هم سریع تر (p < 0. 005) اتفاق افتاد و نسبت وزن اندام های داخلی آنها هم بالاتر بوده است. آزمایش دوم موید این است که در هچر A یا کنترل، وقتی درجه حرارت محیط داخلی دستگاه 5/37 درجه سانتی گراد تنظیم گردید حرارت پوسته تخم مرغ آن 5/38 درجه سانتی گراد تنظیم شد. در مقابل، در هچر B هنگامی که درجه حرارت پوسته تخم مرغ 5/37 درجه تنظیم گردید درجه حرات محیط داخلی این هچر 5/36 درجه سانتی گراد، و یک 1 درجه کمتر را نشان داد. با کاهش یک درجه از حرارت پوسته تخم مرغ هچ جوجه تا ساعت 490 از دوره انکوباسیون در هچر B به تاخیر افتاد ولی میزان هچ های ساعت های بعدی این هچر نسبت به هچر Aافزایش پیدا کرد. 

نتیجه گیری نهایی: 

مطالعه حاضر نشان داد که جوجه هایی که دیر هچ شدند و مخصوصا آنهایی که زودتر به دان دسترسی داشتند از رشد و تکامل بهتری برخوردار بودند. در آزمایش دوم، با کاهش یک درجه از دمای هچر سبب گردید که زمان هچ جوجه با تاخیر و اکثر هچ به آخر دوره هدایت گردد.