ارزیابی قابلیت استفاده از گیاه خارشتر (Alhagi maurorum) در جیره طیور گوشتی و تاثیر آن بر اکسیداسیون لیپید و پروتئین فیله های سینه مرغ در زمان نگهداری در حالت انجماد

اکسیداسیون چربی ها و پروتئین ها از دلایل مهم کاهش کیفیت گوشت طیور هستند.

هدف از این مطالعه، بررسی قابلیت استفاده از گیاه خارشتر در جیره غذایی جوجه های گوشتی و اثرات آن بر اکسیداسیون لیپید و پروتئین گوشت سینه، طی مدت نگهداری در زمان انجماد است.

54 قطعه جوجه ی گوشتی یک روزه ی راس 308، در سه گروه تقسیم بندی شده (گروه دریافت کننده ی جیره پایه به عنوان گروه کنترل، گروه دریافت کننده ی گیاه خارشتر به میزان g kg-1 10 در جیره، گروه دریافت کننده ی گیاه خارشتر به میزان g kg-1 20 در جیره) و به مدت 42 روز تغذیه شدند. پس از کشتار، فیله ی سینه ی جوجه ها به مدت 9 ماه در دمای -18°C نگهداری شد و هر سه ماه، آزمایش های سنجش عدد پراکسید (PV)، ترکیبات واکنش دهنده با تیوباربیتوریک اسید (TBARS)، کربونیل و ارزیابی حسی انجام گرفت.

میزان کربونیل، عدد پراکسید و TBARS در گروه های تیمار g kg-1 10 و g kg-1 20، در تمامی طول دوره نگهداری، به صورت معنی داری از گروه کنترل کمتر بود. از لحاظ آماری، تفاوت معنی داری میان گروه های g kg-1 10 و g kg-1 20 دیده نشد. در نتایج به دست آمده از ارزیابی حسی نیز، تفاوت معنی داری میان گروه کنترل و آزمایشی، دیده نشد.

نتیجه گیری نهایی:

 در مجموع، استفاده از گیاه خارشتر در جیره غذایی جوجه های گوشتی، منجر به تاخیر در اکسیداسیون لیپید و پروتئین گوشت سینه ی آنان در مدت زمان نگهداری شد.