ارزیابی تغییرات آلکالین فسفاتاز سرم و بیان TGF-β در کبد موش های کلستاتیک تحت درمان با عصاره اتانولی گیاه اسفرزه

القا کلستاز، یکی از روش های ایجاد فیبروز کبدی است که موجب توسعه استرس اکسیداتیو، افزایش بیان نشان گر های فیبروژنیک، رسوب بیش از حد ماتریکس خارج سلولی و در نهایت بروز فیبروز می گردد. اسفرزه به عنوان یک منبع غنی از متابولیت های ثانویه مختلف مانند ترکیبات فنولی، آلکالویید ها، تریپانویید ها و اسید آسکوربیک شناخته می شود.

در مطالعه حاضر، بیان TGF-β به عنوان یک نشانگر فیبروتیک و تغییرات ALP سرم در موشهای کلستاتیک تحت درمان با عصاره P. ovata مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه ، از 48 سر موش صحرایی نژاد ویستار استفاده شد. موش ها به طور تصادفی به 8 گروه 6 تایی تقسیم شدند که به شرح زیر می باشد: (1) گروه کنترل سالم بدون جراحی BDL و بدون درمان. (2-4) سه گروه آزمایشی سالم به علاوه اسفرزه: موشهای بدون BDL تحت درمان با اسفرزه در دوزهای 100 ، 200 و 400 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن. (5) گروه BDL: موشهای جراحی BDL شده و تیمار شده با آب مقطر. (6-8)سه گروه BDL به علاوه اسفرزه: موشهای جراحی BDL شده و تحت درمان با اسفرزه در دوزهای 100 ، 200 و 400 میلی گرم/کیلوگرم وزن. موش ها به مدت 45 روز متوالی (روزانه یکبار) با عصاره P. ovata تحت درمان قرار گرفتند. پس از آسان کشی (که براساس اصول اخلاقی انجام شد) و جداسازی سرم ، آنزیم آلکالین فسفاتاز اندازه گیری شد. همچنین ، کبد موش ها در0محلول بافر فرمالین 10% فیکس شد. مطالعه ایمونوهیستوشیمی با آنتی بادی TGF-β انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون One Way Anova و Kruskal-Wallis و برنامه آماری Prism انجام شد (0001/0> (p < br />

نتایج افزایش قابل توجهی در سطح سرمی آنزیم ALP و بیان TGF-β در گروه BDL را نشان داد. درمان با عصاره P. ovata توانست به طور قابل توجهی این تغییرات را به صورت وابسته به دوز بهبود بخشد.

نتیجه گیری نهایی:

 نتایج این مطالعه نشان داد که P. ovata به دلیل ترکیبات فنولی و اثر آنتی اکسیدانی خود ، اثر محافظتی بر روی کبد داشته و متعاقبا موجب بهبود سطح ALP سرم و همچنین کاهش بیان TGF-β می شود.