بررسی تکمیلی خصوصیات مهم ژنوتیپ های انجیر خوراکی (.Ficus carica L) استان فارس

خصوصیات میوه و برگ ژنوتیپ های انجیر خوراکی و انجیر بر (کاپریفیگ) مناطق مهم انجیرکاری استان فارس شامل استهبانات، آبسرد خفر، دوست ایران (کازرون) و مروارید (داراب) طی سال های 1377تا 1380 مطالعه شدند. ارقام انجیر این مناطق با نام محلی پلاک گذاری شده وخصوصیات مرفولوژیکی برگ و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی میوه محصول اصلی (Main crop) هر رقم اندازه گیری و یادداشت شدند. در پژوهش حاضر تعداد یازده رقم انجیر بر و بیست و دو رقم انجیر خوراکی مورد مطالعه قرار گرفتند. همه ارقام انجیر خوراکی مطالعه شده به گروه انجیرهای ازمیر تعلق داشته و برای تشکیل میوه نیاز به گرده افشانی داشتند. تعداد پنج رقم از انجیرهای خوراکی مورد مطالعه برای تولید انجیر خشک و مابقی به منظور تولید انجیرهای تازه خوری مناسب بودند. نتایج تجزیه کلاستر ارقام خوراکی نشان داد که رقم خرفک با رقم پیوس با 84 درصد تشابه بیشترین و رقم ترشوک با رقم المی سیاه با 42 درصد تشابه کمترین شباهت و قرابت ژنتیکی را داشتند. هم چنین نتایج نشان داد رقم سبز در استهبان و پیوس در دوست ایران کازرون، که برای تولید میوه نیاز به گرده افشانی دارند، مهم ترین ارقام برای تولید انجیر خشک هستند.