آیا ترکیب استرادیول و روغن کنجد، ساختار اووسیت، رشد جنین و میزان بیان ژن های Zp3، E-cad و Ctnnb1 را در موش بهبود می دهد؟ یک مطالعه تجربی

افزایش سن می تواند منجر به کاهش بلوغ تخمک، کیفیت جنین و پتانسیل لقاح گردد.

هدف از این مطالعه مقایسه ی اثرات استرادیول (E2) و آنتی اکسیدان روغن کنجد بر روی کیفیت تخمک و جنین بین موش های پیر و جوان می باشد.

60 موش در دو گروه پیر و جوان به 3 گروه درمان با روغن کنجد، E2 + روغن کنجد و نرمال سالین (گروه کنترل) تقسیم گردیدند. سپس به صورت تصادفی برخی از تخمک ها برای پروسه لقاح آزمایشگاهی و نیمی دیگر برای بررسی مورفولوژی انتخاب گردیدند. سپس جنین های 2 سلولی حاصل برای بیان ژن های E-کادهرین، گلیکوپروتیین زونا پلوسیدای 3 و بتا-کتنین استفاده گردیده و برخی از جنین ها تا مرحله ی بلاست جهت ارزیابی زنده مانی کشت داده شدند.

نتایج نشان دادند که میانگین ضخامت زوناپلوسیدا و فضای پری ویتلاین در گروه موش های پیر که E2 + روغن کنجد دریافت کردند، افزایش یافت. تعداد جنین های دو سلولی، بلاست و میزان زنده مانی در گروه موش های پیر که روغن کنجد دریافت کرده بودند به صورت معناداری به ترتیب 018/0 = p، 002/0 = p و 0001/0 = p افزایش یافت. شکل نرمال زونا پلوسیدا و تعداد refractile body، نیز در موش پیر که روغن کنجد دریافت نمودند افزایش یافت. در هر دو گروه درمان نسبت به گروه کنترل کاهش بیان ژن E-کادهرین مشاهد گردید.

داده ها نشان دادند که روغن کنجد پاسخ مناسبی در گروه موش های پیر نشان دادند، زیرا افزایش سن با افزایش تولید ذرات فعال اکسیژن در ارتباط می باشد که این امر منجر به نقص در کیفیت اووسیت و جنین می گردد.