بررسی ارتباط ژنوتیپ miR-146a و miR196a2 با حساسیت به سقط مکرر ناشناخته در زنان ایرانی

سقط مکرر یکی از شایع ترین معضلات حاملگی با شیوع 5% در زنان است. مطالعات بی شماری نقش پلی مورفیسم های تک نوکلیوتیدی در miRNA ها که قادر به جهش یا تغییر بیان آنها است را آشکار کرده اند.

هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم های miR-146aC>G (rs2910164) و miR-196a2T>C (rs11614913) با خطر سقط خود به خودی در زنان ایرانی بود.

در این مطالعه، از 214 زن که حداقل دو مورد سقط خود به خودی پی در پی را تجربه کرده بودند و 147 فرد عادی که سابقه از دست دادن بارداری نداشتند، نمونه خون گرفته شد. بررسی پلی مورفیسم های miR-146aC>G (rs2910164) و miR-196a2T>C (rs11614913) با RFLP انجام شد.

شیوع ژنوتیپ های این مطالعه تفاوت معنی داری را در miR-146aC> G پلی مورفیسم CC در مقابل CG + GG و CC + CG در مقابل GG در بین گروه های کنترل و نمونه نشان نداد (CI 95%، 454/1 = OR، 282/0 = p) و (CI 95%، 933/0 = OR، 854/0 = p) یافته های این بررسی تفاوت     معنی داری از پلی مورفیسم TT قبل از miR-196a2T> C در مقابل TC + CC و TT + TC در بین گروه های کنترل و نمونه نشان نداد (CI 95%، 462/1 = OR، 291/0 = p) و (CI 95%، 938/0 = OR، 862/0 = p).

در این تحقیق، توزیع miR-146aC > G و miR-196a2T > C بین RPL ناشناخته و گروه عادی متفاوت بود، اما این تغییرات از نظر آماری معنی دار نبود.